Το νέο αναπτυξιακό σχέδιο πρέπει να στηρίζεται στην αλήθεια & την συνεννόηση!

Δημοσιεύτηκε στη "Μεταρρύθμιση" στις 20.07.2017:

http://metarithmisi.liberal.gr/post/%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84/

Στο πρόσφατο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗ.ΣΥ.) συζητήθηκε το «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑ». Ένα πρόγραμμα που δεν έχει στόχο απλώς να περιγράψει ένα όραμα για το μέλλον. Ούτε φυσικά να εισάγει κυβερνητικό πρόγραμμα αποσπασματικών μέτρων, με την ταμπέλα του «προοδευτισμού», χωρίς συνοχή και αποτέλεσμα. Στόχος του είναι, η χώρα να υπερβεί την κρίση, και όχι απλώς να την παρακάμψει.

Βασικό χαρακτηριστικό του «Προγράμματος ΕΛΛΑΔΑ» είναι η ανάδειξη ενός συνόλου οργανικά συνδεδεμένων πολιτικών, στόχων και συγκεκριμένων βημάτων. Ώστε η χώρα να υπερβεί το υπάρχον πλαίσιο μακροχρόνιας ύφεσης και διαρκούς λιτότητας, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η δημοσιονομική σταθερότητα. Αλλά και να αποτραπεί η ανακύκλωση των πολιτικών, που μας οδήγησαν στην κρίση. Έτσι, το πρόγραμμα απευθύνεται σε όλες τις παραγωγικές, δημιουργικές και εκσυγχρονιστικές δυνάμεις της χώρας και στον κόσμο της εργασίας. Με σκοπό την οικοδόμηση μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης, που θα αγκαλιάζει όλη την κοινωνία, και όχι μόνο κάποιες «αντιπροσωπευτικές ελίτ».

Έμβλημα αυτής της νέας σχέσης είναι το τρίπτυχο: Εμπιστοσύνη – Συνέπεια – Καινοτομία. Πρώτιστο μέλημα της συμμαχίας που ευαγγελίζεται η ΔΗ.ΣΥ. είναι ένας νέος σχεδιασμός ανάπτυξης, εθνικός και περιφερειακός. Στο εθνικό επίπεδο, αξιοποιώντας πηγές παραγωγής νέου πλούτου και διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις θεσμικές, νομικές, νομοθετικές, οικονομικές, χωροταξικές, συνταγματικές, που ανατρέπουν τα αξεπέραστα μέχρι σήμερα εμπόδια. Στο περιφερειακό επίπεδο, προσδιορίζοντας, με βάση την ταυτότητα και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε Περιφέρειας, τους αναπτυξιακούς πόλους, γύρω από τους οποίους θα αρθρωθεί ο ολοκληρωμένος παραγωγικός ιστός.

Ουσιαστικά, όλα τα παραπάνω, συνθέτουν τον κεντρικό στόχο: Την εκ βάθρων «αλλαγή» της Ελλάδας! Αλλαγή μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Αυτές θα στοχεύουν στην αύξηση της παραγωγικότητας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στη στοχευμένη αναδιάρθρωση του παραγωγικού συστήματος, με πυρήνα την καινοτομία προς νέα προϊόντα και υπηρεσίες με υψηλή προστιθέμενη αξία, στη χωρίς χρονοτριβή υιοθέτηση βέλτιστων και καινοτόμων πρακτικών. Και φυσικά στην αύξηση της εσωτερικής αποταμίευσης σε συνδυασμό με την αύξηση των επενδύσεων.

Αυτή η αλλαγή της χώρας είναι η κύρια ευθύνη της ΔΗ.ΣΥ. και κάθε προοδευτικού και δημοκράτη Έλληνα πατριώτη! Η στράτευση σε ένα τέτοιο προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό και δίκαιο σχέδιο, ή όχι, είναι το μόνο δίλημμα που τίθεται! Σε αυτό πρέπει να απαντήσουν ΣΥΡΙΖΑ & ΝΔ, αντί να θέτουν δικά τους ψευδεπίγραφα –κατά βάση κενά περιεχομένου– συνθηματολογικά & δογματικά διλήμματα.

Σε αυτό, το νέο πλαίσιο, πρέπει να διεξαχθεί και η συζήτηση για τον μεγάλο ασθενή… Δηλαδή το ελληνικό δημόσιο. Την μεγάλη πρόκληση… Δηλαδή, την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Και την μεγάλη ανάγκη… Δηλαδή, το σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος. Μια συζήτηση στην οποία …πρέπει να είμαστε ειλικρινής! Η νέα συμμαχία - το νέο κοινωνικό συμβόλαιο - πρέπει να βασιστεί σε ορισμένες αλήθειες:

1.    Η δημόσια διοίκηση δεν υφίσταται για να υπηρετεί τον δημόσιο υπάλληλο –συνδικαλιστή ή «πελάτη» της εκάστοτε Κυβέρνησης ή τις «συνεργαζόμενες» ελίτ– αλλά τον λαό! Δηλαδή, η κρατική λειτουργία και ο δημόσιος υπάλληλος να καταστεί «υπηρέτης» της χώρας, των θεσμών, των νόμων και της κοινωνίας. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο Δ.Υ. οφείλει να προσαρμόζει την επαγγελματική του ζωή στις παραγωγικές, κοινωνικές και λειτουργικές ανάγκες της κοινωνίας, που τον αμείβει. Στην βάση πάντα της νομιμότητας, της αξιοκρατίας και του εγκεκριμένου, από τον λαό και την Βουλή, πολιτικού σχεδίου της εκάστοτε Κυβέρνησης. Ο ρόλος των Δ.Υ. δεν είναι να δρουν πολιτικά και να συνδιοικούν, ιδεολογικά ή προγραμματικά, τον φορέα στον οποίο υπηρετούν. Αλλά να αξιοποιούν τις γνώσεις, το ταλέντο και τις δυνατότητες τους, εκεί που κάθε φορά -ορθολογικά & παραγωγικά- απαιτείται.

2.    Στο επίκεντρο του νέου παραγωγικού μοντέλου, πρέπει να βρεθεί η ανάδειξη της τοπικότητας και η εξωστρέφεια. Η στροφή στην παραγωγική ανασυγκρότηση ξεκινά με τον προσδιορισμό των διαθέσιμων πηγών παραγωγής νέου πλούτου. Σε κάθε Περιφέρεια πρέπει να διαμορφωθεί ένα παραγωγικό σύμπλεγμα, που θα συνδέει τον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε τόπου, ιδιαίτερα τον τουρισμό και τον πολιτισμό. Αυτό πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε, να προσελκύει κεφάλαια, αλλά και να απευθύνεται σε αγορές από ολόκληρο τον κόσμο. Οι άμεσες ξένες και εγχώριες επενδύσεις, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η στήριξη των εξαγωγών, η μεγέθυνση των επιχειρήσεων μέσω συνεταιριστικών κοινοπρακτικών φορέων, καθώς και νέων μορφών συνεργασιών και δικτυώσεων (clustering, κοινωνική οικονομία) αλλά και συγχωνεύσεων, & η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι βασικές επιλογές. Η ανάδειξη αυτών των πλεονεκτημάτων δεν θα γίνει μόνο από την πολιτική εξουσία ή το κεντρικό κράτος. Αλλά κυρίως μέσα από τοπικές πρωτοβουλίες και συνέργειες, για τις οποίες το κράτος οφείλει να θεσπίσει συγκεκριμένους διαφανείς-λιτούς κανόνες και κίνητρα, αλλά και αντικίνητρα για αποφυγή κακών πρακτικών.

3.    Οι διάφορες δημόσιες λειτουργίες, η πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, η λειτουργία του κοινωνικού κράτους και η διασφάλιση ίσων ευκαιριών, δεν σημαίνει, αναγκαστικά, μια κρατική, πολλές φορές ‘μονοπωλιακή’ δομή, που λειτουργεί αποκλειστικά με δημόσιους υπαλλήλους. Αλλά συνέργεια/συναγωνισμό διάφορων δομών και σχημάτων, κρατικών, δημόσιων, ιδιωτικών, κοινωνικών, μικτών, κ.α. Φορέων, δηλαδή, που δομούνται με τέτοιο τρόπο ώστε, να έχουν, τα βέλτιστα, μετρήσιμα και ανταποδοτικά οφέλη, σε σχέση με τις προκλήσεις κάθε εποχής, τις ανάγκες της κοινωνίας, και το οικονομικό κόστος τους.

Ο γόνιμος διάλογος, που διεξάγεται, το τελευταίο διάστημα εντός της ΔΗ.ΣΥ. έχει ήδη οδηγήσει σε παραγωγικά αποτελέσματα. Σ’ αυτή την προσπάθεια, οι φορείς και τα πρόσωπα, που επηρεάζουν τον ευρύτερο δημοκρατικό & προοδευτικό σοσιαλδημοκρατικό χώρο, οφείλουν να έχουν στο μυαλό τους τις τέσσερις λέξεις, που έχουν σημαδέψει ιστορικά την ευρύτερη παράταξη! Αγώνας, Αλλαγή, Εκσυγχρονισμός και Μεταρρύθμιση!

Λέξεις, που εξέφρασαν βιωματικά, προγραμματικά (ή επικοινωνιακά), σε διαφορετικές εποχές, το αξιακό πλαίσιο: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. Η παράταξη, με την μορφή που θα λάβει τους προσεχείς μήνες, οφείλει να δώσει, σε όλες αυτές τις έννοιες, ένα νέο απτό περιεχόμενο. Περιεχόμενο, που θα ανταποκρίνονται στις παγκόσμιες προκλήσεις του 21^ου αιώνα, αλλά και στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες.

Ηράκλειο, 20.07.2017

ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ

Πληροφορικός - μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, του Περιφερειακού Συντονιστικού Κρήτης και του Συντονιστικού Ν. Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΤΕΙ ΕΝΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΙΜΗΘΕΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ…

Δημοσιεύτηκε στο flashnews.gr στις 13.07.2017:

http://flashnews.gr/post/318482/gia-na-xtistei-elpidoforo-mellon-prepei-na-apotimhthei-swsta-to-parelthon

Το πρόσφατο πολιτικό και προγραμματικό συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ., εκτός από τις αποφάσεις που έλαβε, και τις εξελίξεις που δρομολόγησε για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, σημαδεύτηκε από τις «επιθέσεις φιλίας» της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. «Επιθέσεις», που αναδεικνύουν τον σημαντικό ρόλο για την χώρα, διαχρονικά, της Δημοκρατικής Παράταξης. Τον πλούτο των ιδεών & των οραμάτων που κομίζει σήμερα. Και φυσικά τον πρωτόγνωρο αριθμό των ικανών, παραγωγικών & αποτελεσματικών στελεχών που διαθέτει.

Κατά την ομιλία τους στο Συνέδριο, τόσο, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και, ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος, επιχείρησαν να ρίξουν «γέφυρες» στην ΔΗΣΥ. Γέφυρες, μέσα από επίπλαστα διλήμματα! Ζητώντας, ο μεν κ. Μητσοτάκης μια «μεταρρυθμιστική» συνεργασία, χωρίς όμως, ο ίδιος, να ηγείται ενός προοδευτικού κόμματος και να πρεσβεύει ένα γνήσια μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Ο δε, κ. Τζανακόπουλος αντέτεινε την ανάγκη για μια «αριστερή & προοδευτική» συμμαχία, χωρίς όμως, το κόμμα του, και κυρίως ο τρόπος & το ύφος με το οποίο κυβερνά, να διακρίνονται για τίποτα το αριστερό και προοδευτικό!

Ταυτόχρονα, έκρυψαν την τεράστια απόσταση που χωρίζει την Δημοκρατική Συμπαράταξη, από τις ιδέες & τις πολιτικές προτεραιότητες, αλλά κυρίως από τις πρακτικές, των πρωταγωνιστών του «μικρού δικομματισμού». Ενώ, δεν διατύπωσαν καμία αυτοκριτική για τις ανεύθυνες & αντίθετες με το συμφέρον της χώρας επιλογές τους καθ’ όλη την διάρκεια της κρίσης. Την άσκηση κριτικής μέσα από συνομωσιολογικά σενάρια και ανύπαρκτες λύσεις. Και την διχαστική & διαλυτική κάθε εθνικής προσπάθειας ρητορική τους, την περίοδο 2009-2011.

Δυστυχώς, όμως, ακόμα και εντός του σοσιαλδημοκρατικού χώρου δεν υπάρχει μια κοινή ανάγνωση για το πρόσφατο παρελθόν. Κάτι που διευκολύνει το «παιχνίδι» απόκρυψης των τεράστιων ευθυνών, κυρίως της ΝΔ, και δευτερευόντως του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για την δημιουργία, όσο και για την ένταση, την διάρκεια και το απροσδιόριστο τέλος της πρωτόγνωρης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μας ταλανίζει.

Η κοινή ανάγνωση του παρελθόντος, όμως, είναι απαραίτητη! Τόσο για την πραγματική ενότητα και την ενδυνάμωση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Όσο και για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των αιτίων της θεσμικής-πολιτικής-οικονομικής-κοινωνικής κρίσης, που αντιμετωπίζουμε. Και άρα την οριστική & πραγματική έξοδο από αυτή!

Έτσι,σε ότι αφορά το εξωτερικό περιβάλλον των τελευταίων ετών, είναι κάτι περισσότερο από προφανές, πως η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σε μια χρόνια μεγάλη κρίση. Η αιτία, σε μεγάλο βαθμό είναι, ότι το «εργαλείο» της Ευρώπης για την διαχείριση της παγκοσμιοποίησης, η ΟΝΕ δηλαδή, δεν δομήθηκε κυρίως με βάση τις αρχές και τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν ένα μονεταριστικό νομικό δημιούργημα μιας κυριαρχίας των Χριστιανοδημοκρατών-Λαϊκού Κόμματος [Κολ (Γερμανία), Αντρεότι (Ιταλία), Μέιτζορ (ΗΒ), Μαρτένς (Βέλγιο), Λούμπερς (Ολλανδία), Σλιότερ (Δανία), Σαντέρ (Λουξεμβούργο), κ.α.] Ενώ από ελληνικής πλευράς φέρει την σφραγίδα των Κων. Μητσοτάκη, Αντ. Σαμαρά & Τίμου Χριστοδούλου! Αυτό είναι ακόμα ένα ζήτημα που χωρίζει την ΔΗ.ΣΥ. από την ελληνική δεξιά & που καθιστά αδιανόητη κάθε διμερή κυβερνητική σύμπραξη!

Παρόμοιοι,και ίσως περισσότερο αρνητικοί, ήταν οι συσχετισμοί για τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, το 2009-10. Τότε, ναι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε ορισμένα λάθη στην διαχείριση της κρίσης. Μια και ήταν κάτι που συνέβη απότομα. Κάτι που συνέβη μέσα σ’ ένα τεράστιο πλαίσιο διεθνούς αβεβαιότητας και αρνητικών συσχετισμών σε επίπεδο Ευρώπης. Και, όπου επιπρόσθετα, έπαιξε καταλυτικά αρνητικό ρόλο η τεράστια έλλειψης αξιοπιστίας της χώρας! Παράλληλα, για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν υπήρξε ο κατάλληλος χρόνος για βαθύ κοινωνικό διάλογο & για τον δομικό σχεδιασμό αλλαγών. Αλλά ούτε και θεσμικό πλαίσιο «διάσωσης» σε επίπεδο Ε.Ε.

Παρόλα αυτά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι, η ελληνική σοσιαλδημοκρατία ήταν ο μόνος χώρος που χάραξε την σωστή στρατηγική (παραμονή σε ΕΕ/€, προώθηση μεταρρυθμίσεων, κ.λπ.) και κράτησε υπεύθυνη στάση. Ο μόνος χώρος που έθεσε την χώρα πάνω από την κομματική ή προσωπική επιβίωση πολλών στελεχών του. Ο μόνος χώρος που συνδύασε την αναπόφευκτη δημοσιονομική προσαρμογή με μεταρρυθμίσεις.

Ίσως δεν πρότεινε όλα όσα χρειαζόταν η χώρα. Αλλά, σίγουρα δεν έστησε ψευδεπίγραφα «αντιευρωπαϊκά» σχήματα, δεν έκανε τακτικούς ελιγμούς και θεατρινισμούς διαπραγμάτευσης, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, για να κρατήσει την εξουσία πάση θυσία... Επίσης σίγουρα, ούτε αμάρτησε με δόλο, όπως η ΝΔ. Ούτε αυταπατήθηκε ή εξαπάτησε τον λαό με πρόθεση, όπως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!

Η ελληνική σοσιαλδημοκρατία κάτω από δύσκολες συνθήκες πέτυχε τους πιο σημαντικούς στόχους και τις περισσότερες δομικές αλλαγές από όλους! Με κυρίαρχο, φυσικά, την μη πτώχευση της χώρας και την διατήρηση του θεσμικού και γεωπολιτικού status της. Status, που τόσο κινδύνευσε, με τα «Ζάππεια» του Αντ. Σαμαρά, τις «πλατείες» του αριστεροδεξιού εθνολαϊκισμού και της ακροδεξιάς, το «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του ΣΥΡΙΖΑ και την διαπραγματευτική παρωδία του Αλ. Τσίπρα.

Σήμερα, ο χώρος της ΔΗ.ΣΥ. αφού αναγνώσει σωστά τις διεθνείς εξελίξεις και τις εθνικές ανάγκες οφείλει να θέσει τις νέες προτεραιότητες. Μια και όπως έχει δείξει η ιστορία των τελευταίων 120 χρόνων, μόνο η προοδευτική και δημοκρατική παράταξη είναι σε θέση να αντιμετωπίζει μεγάλες κρίσεις, να βγάζει την χώρα από τραγικά αδιέξοδα και να αντιμετωπίζει μεγάλες συμφορές που πλήττουν τον λαό μας. Αλλά και να δίνει προοπτική διασφάλισης δικαιωμάτων και ευημερίας στην μεγάλη πλειοψηφία του.

Η ευθύνη μεγάλη, ο χρόνος λίγος! Μόνο με αλήθεια & τόλμη, μπορούμε να χτίσουμε μια νέα προοδευτική παράταξη. Αλλά κυρίως τη «ΝΕΑ ΑΛΛΑΓΗ» που ευαγγελιζόμαστε.

Ηράκλειο, 13.07.2017

ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ

*Μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και, του Περιφερειακού Συντονιστικού Κρήτης & του Συντονιστικού Νομού Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" στις 08.07.2017
http://www.patris.gr/articles/318348#.WWtI-Yjyjct


Τα τελευταία δύο χρόνια γίνεται μια διαρκής προσπάθεια για την ανασυγκρότηση, την επανένωση και την ανανέωση του χώρου της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης. Μια προσπάθεια που, αφού πέρασε από διάφορα στάδια, πλέον έχει επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα.

Το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που διεξήχθη το Σαββατοκύριακο που πέρασε, με τον βαθύ ιδεολογικό, πολιτικό και προγραμματικό διάλογο, που έχει διεξαχθεί και προσυνεδριακά όλο το τελευταίο διάστημα. Και ο ξεκάθαρος οδικός χάρτης που διαμόρφωσε για την επανένωση του χώρου και την ανάδειξη ηγεσίας, απαντούν οριστικά σε όλες τις πραγματικές ή επίπλαστες δυσκολίες, που υπήρχαν μέχρι σήμερα, και δεν επέτρεπαν να γίνει ξανά την δημοκρατική παράταξη χρήσιμη, μεγάλη και ισχυρή.

Πλέον, έχουν δημιουργηθεί οι αντικειμενικές συνθήκες, για να προχωρήσει αποφασιστικά η ένωση των δυνάμεων του χώρου. Σήμερα όλοι πρέπει να ξεκαθαρίσουν την στάση τους. Και όσοι δεν συμμετάσχουν έχουν ιδία & μεγάλη ευθύνη. Φυσικά, για να είναι επιτυχές το τελικό αποτέλεσμα έχουν τεθεί ή απαιτούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Οι οποίες πλέον είναι ξεκάθαρες:

1.    Η τοποθέτηση της ΔΗ.ΣΥ. στον χώρο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς. Με ότι αυτό σημαίνει για την στάση μας απέναντι στα διλήμματα : Αριστεράς – δεξιάς, Προόδου – συντήρησης, Ευρωπαϊσμού – αντιευρωπαϊσμού και Εκσυγχρονισμού – Λαϊκισμού.

Ταυτόχρονα, αυτή η οριοθέτηση, οδηγεί και στην αποσαφήνιση του ρόλου του πολιτικού «κέντρου», εντός του χώρου. Το «κέντρο» είναι απαραίτητη συνιστώσα της προσπάθειας συγκρότησης μιας μεταρρυθμιστικής παράταξης. Αλλά δεν είναι η «ταυτότητα» και η «ψυχή» της παράταξης! Αυτή επιβάλλεται να είναι σοσιαλδημοκρατική. Σε συνδυασμό με την πατριωτική & κοινωνική παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου, την κουλτούρα της ανανεωτικής αριστεράς και την αρχή διασφάλισης της περιβαλλοντικής ισορροπίας.

2.    Η σαφής οριοθέτηση της φυσιογνωμίας της ΔΗ.ΣΥ. απέναντι στον ιδεολογικό και ιστορικό της αντίπαλο, τη ΝΔ. Μια οριοθέτηση που είναι συνεχώς επίκαιρη, αφού δεν υπάρχει τίποτα στη σημερινή ΝΔ που, να δείχνει ότι έχει αναγνωρίσει τα καταστροφικά πεπραγμένα της. Ή έστω, ότι έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που, να ενισχύει την διαφάνεια, την αποκέντρωση, την δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, την διάχυση της ανάπτυξης, την καταπολέμηση του παρασιτισμού και πολλά άλλα, τα οποία έχει ανάγκη η χώρα.

3.    Η πολιτική και στρατηγική τοποθέτηση ΔΗ.ΣΥ. απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ & τους συνοδοιπόρους του, την καραμανλική δεξιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε όλα τα διλήμματα που έχουν τεθεί τα τελευταία 7 χρόνια, εκπροσωπεί το αντίθετο από τον χώρο της Κεντροαριστεράς! Τον λαϊκισμό, που δίχασε και εξαπάτησε την ελληνική κοινωνία. Τον αντιευρωπαϊσμό, που έθεσε σε κίνδυνο την θεσμική υπόσταση και την γεωπολιτική θέση της χώρας. Την συντήρηση κάθε στρέβλωσης της μεταπολίτευσης, που μας κρατάει βαλτωμένους στην πραγματική εθνική κρίση. Και εντέλει την μετάλλαξη του σε έναν άξιο δεξιό «σύντροφο» της ακροδεξιάς του Πάνου Καμένου και της «καραμανλικής» παρασιτοκρατίας.

4.    Η σαφή τοποθέτηση της ΔΗΣΥ στο στρατόπεδο της πολιτικής ομαλότητας και της συνεννόησης για την έξοδο από την κρίση.

Δηλαδή, την διάθεση να συμβάλει με κάθε τρόπο, στην έξοδο της χώρας από την κρίση, είτε από την θέση της δημιουργικής αντιπολίτευσης, είτε ως μέλος μια ισχυρής και μεταρρυθμιστικής, αλλά όχι «ετεροβαρούς», κυβερνητικής λύσης. Λύσης που, όμως θα υπηρετεί συγκεκριμένες αρχές και αξίες, θα στηρίζεται σε μεταρρυθμιστικά προαπαιτούμενα, θα επιδιώκει διακριτούς στόχους, και θα έχει σαφή χρονοδιαγράμματα. Δηλαδή, λύση η οποία θα προταθεί στον λαό προεκλογικά και για την οποία οφείλουν να πάρουν θέση όσοι επιδιώξουν συνεργασία με την ΔΗ.ΣΥ.

5.    Η αλλαγή υποδείγματος ύφους και ήθους της εξουσίας, μέσα από την αλλαγή της ΔΗ.ΣΥ. και την ανανέωση της.

Είναι προφανές ότι, η ΔΗ.ΣΥ. δεν πρόκειται να πείσει κανέναν, αν δεν αλλάξει την εικόνα που έχει διαμορφωθεί για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 21^ου αιώνα. Και αν, δεν «πετάξει» τα λάθη, τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές του παρελθόντος. Όχι μόνο κεντρικά, αλλά και σε κάθε περιφέρεια, δήμο, κοινωνικό, επιστημονικό και συνδικαλιστικό θεσμό της χώρας.

Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς, το νέο, ενιαίο θεσμικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα. Ένα κόμμα που θα λειτουργεί με διαφάνεια, συλλογικότητα και με δομικές διαδικασίες διαρκούς ανανέωσης.

Τα παραπάνω είναι οι ελάχιστες ιδεολογικές, πολιτικές και οργανωτικές προϋποθέσεις, για να πετύχει η ΔΗ.ΣΥ. όσα διακηρύττει για την χώρα, τον λαό και την παράταξη. Είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει το προσεχές διάστημα.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ

*Πληροφορικός - μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και, του Περιφερειακού Συντονιστικού Κρήτης & του Συντονιστικού Νομού Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Μεταφορές-υποδομές & φυσικό περιβάλλον για μια βιώσιμη ανάπτυξη της Κρήτης

Δημοσιεύτηκε στον ιστόχωρο των ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στις 21.06.2017:

http://socialdemo.gr/2017/06/21/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80/

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΚΡΗΤΗΣ

ΗΡΑΚΛΕΙΟ, 17.06.2017

εισήγηση του Μανόλη Πετράκη*

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,

είναι ιδιαίτερα θετικό ότι, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ο χώρος της Δημοκρατικής Παράταξης προωθεί έναν ανοιχτό και ουσιαστικό διάλογο για την ανάπτυξη στην χώρα, αλλά και ειδικά για το μέλλον της Κρήτης.

Προσωπικά, και ως μέλος της γραμματείας των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία, χαιρετίζω αυτή την πρωτοβουλία.

Νομίζω ότι, ο πολιτικός μας χώρος πάσχει, τόσο στον σχεδιασμό όσο και στην συζήτηση αναπτυξιακών προτεραιοτήτων. Αλλά κυρίως στην προώθηση συγκεκριμένων & αποτελεσματικών λύσεων.

Μέχρι πρότινος, αναμασάγαμε όρους και προτεραιότητες, που προέκυπταν μέσα από τα κείμενα των ευρωπαϊκών αποφάσεων για τα διαρθρωτικά ταμεία.

Ενώ, η οπτική μας, πολλές φορές, περιστρεφόταν γύρω από την απορρόφηση χρημάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και την διαχείριση τους, μέσα από κρατικές και αυτοδιοικητικές δομές. Πολλές φορές με περιορισμένη, στενών οριζόντων θα έλεγα, ή & πελατειακή λογική, σε ότι αφορούσε την επιχειρηματικότητα.

Η κρίση απέδειξε ότι, με αυτό το μοντέλο ανάπτυξης, και με «όραμα» απλά και μόνο την απορροφητικότητα, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά.

Τώρα, επί του συγκεκριμένου…

Έχουμε συνηθίσει όταν μιλάμε για το νησί και την χώρα μας να χρησιμοποιούμε δύο όρους …«την σημαντική γεωστρατηγική θέση στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων» ή «Ανατολής – Δύσης» και τα «μεγάλα μας συγκριτικά πλεονεκτήματα».

Ήρθε λοιπόν η ώρα να οριοθετήσουμε τι σημαίνει αυτό. Και κυρίως να πούμε ποιες είναι οι πολιτικές & οι παρεμβάσεις, που θα πρέπει να υλοποιήσουμε για να αποκτήσουν περιεχόμενο αυτές οι αναφορές. Αλλά και για τα εργαλεία, που θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε. Και για τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν. Ταυτόχρονα, θα πρέπει σύντομα να υιοθετήσουμε ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα για ότι πούμε. Καθώς και να εξασφαλίσουμε τις πηγές χρηματοδότησης, τις συνθήκες για την πραγματική απόσβεση των επενδύσεων, αλλά και την κοινωνική τους ανταποδοτικότητα!

Συγκεκριμένα για την Κρήτη.

Λέμε συχνά ότι το νησί μας είναι «κόμβος που ενώνει ηπείρους και λαούς». Αυτό, όμως δεν μπορεί να γίνει χωρίς ένα μεγάλο διεθνές αεροδρόμιο, με δυνατότητα να εξελιχτεί σε κόμβο /hub, όπως λέγεται διεθνώς, για την μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων.

Δεν γίνεται να αξιοποιήσουμε γεωστρατηγική θέση του νησιού, χωρίς ένα εμπορικό & βιομηχανικό λιμάνι διεθνών προδιαγραφών. Είτε μιλήσουμε μια μετεξέλιξη κάποιου από τα υπάρχοντα στα βόρεια παράλια. Είτε για ένα νέο στα νότια.

Ενώ θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι τόσο το νέο αεροδρόμιο όσο και το νέο λιμάνι θα πρέπει να συνδυαστούν με χωροθέτηση-δημιουργία μικρών βιοτεχνικών πάρκων. Πάρκων στα οποία θα υπάρχει συγκεκριμένο πλαίσιο λειτουργίας και κίνητρα για εγκατάσταση ελληνικών ΜΜΕ επιχειρήσεων, αλλά και επιχειρήσεων που θα αξιοποιούν παραγωγικά τα είδη που θα εισάγονται (συναρμολόγηση, συσκευασία, ποιοτικός έλεγχος, κ.λπ.)

Δεν είναι δυνατό να λέμε ότι είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε ακόμα μεγαλύτερα τουριστικά ρεύματα και ότι επιδιώκουμε τον 12μηνο τουρισμό, χωρίς ένα οδικό δίκτυο τουλάχιστον από το Καστέλι μέχρι την Σητεία & την Ιεράπετρα, που να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές ασφαλείας, που οι επισκέπτες του νησιού μας έχουν συνηθίσει στις χώρες τους.

Ομοίως αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς επαρκή και φτηνά παραγόμενη, περιβαλλοντικά φιλική ενέργεια.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

επιβάλλεται να πούμε στον λαό της Κρήτης την αλήθεια για τις μεγάλες επενδύσεις που πρέπει να γίνουν! Το τολμήσαμε σχετικά αργά με το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι, το 2003. Αλλά στα υπόλοιπα είμαστε ακόμα πολύ πίσω.

Το κυριότερο όμως, που δειλά έχουμε αρχίσει να λέμε,  είναι ότι αυτά τα έργα δεν μπορούν, πια, να γίνουν από το δημόσιο ή την αυτοδιοίκηση. Όχι μόνο γιατί δεν έχουν τους πόρους. Αλλά κυρίως γιατί δεν έχουν την τεχνογνωσία και την δυνατότητα παρακολούθησης των μεθόδων διοίκησης και των τεχνολογιών κατασκευής, συντήρησης & λειτουργίας τέτοιων έργων, που εξελίσσονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ούτε φυσικά την δυνατότητα να το κατασκευάσουν γρήγορα, όπως απαιτείται, μετά από 9 χρόνια ύφεσης.

-      Έτσι πρέπει να θέσουμε άμεσα τις προτεραιότητες μας!

1.    Να δεσμευτούμε για την κατασκευή σύγχρονου οδικού δικτύου μήκους περίπου 500 χλμ. σε όλη την Κρήτη (ΒΟΑΚ: Καστέλι-Χανιά-Αγ. Νικόλαο-Σητεία, ΝΟΑΚ: Νέο αεροδρόμιο Καστελίου – Ιεράπετρα, Νέο αεροδρόμιο Καστελίου – Αγ. Γαλήνη, Ηράκλειο – Μοίρες).

Δίκτυο που θα κατασκευαστεί με την μέθοδο που κατασκευάστηκαν η Αττική Οδός ή η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Δηλαδή με συμμετοχή ιδιώτη επενδυτή, που θα αναλάβει την κατασκευή του έργου, μέσα σε 7-10 χρόνια, και την συντήρηση-λειτουργία του, για άλλα 30 με 40 χρόνια. Δε νοείται να συνεχίσουμε στην Κρήτη το μοντέλο λειτουργίας της ΕΥΔΕ/ΒΟΑΚ, ούτε καν τύπου ΟΑΚ ή ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ για την κατασκευή και διαχείριση τέτοιων έργων. Τα έργα αυτά δεν γίνονται για την Κρήτη του 2030. Πρέπει να μας πάνε μέχρι το 2060-70.

Και να τολμήσουμε να πούμε ότι είναι καλύτερα να έχουμε έναν σύγχρονο και άψογο αυτοκινητόδρομο, με λογικά & αναλογικά διόδια. Και σχετικές ευνοϊκές ρυθμίσεις για την τοπική κυκλοφορία… Παρά την τραγωδία εκατοντάδων νεκρών & τραυματιών, που βιώνουμε. Αλλά και την αυξημένη κατανάλωση καυσίμων & εκπομπών CO₂ . Και φυσικά την ταλαιπωρία & τον χαμένο χρόνο, που συνεπάγεται ο σημερινός ΒΟΑΚ.  Όλα αυτά δημιουργούν αντικίνητρο στην μετακίνηση των μόνιμων κατοίκων.

2.    Πρέπει να πούμε ότι η Κρήτη χρειάζεται ένα βιομηχανικό λιμάνι για την διακίνηση φορτίων κάθε είδους. Λιμάνι που δεν θα εμπλέκεται σε τουριστικές και ακτοπλοϊκές δραστηριότητες, και που θα λειτουργεί συμπληρωματικά με τον Πειραιά σε ότι αφορά τα Ε/Κ. Εξυπηρετώντας, έτσι, την διακίνηση εμπορευμάτων στους άξονες : Σουέζ – Γιβραλτάρ, Σουέζ – Μαύρη Θάλασσα, Σουέζ – Γένοβα/Αδριατική και Γιβραλτάρ – Ισραήλ/Συρία. Που στην ουσία είναι οι βασικοί άξονες εμπορίου με την Άπω & Μέση Ανατολή.

Ειδικά ο τελευταίος άξονας θα είναι κομβικός για την χώρα μας μετά το τέλος -ελπίζω το συντομότερο δυνατό- του πολέμου, και την έναρξη της ανοικοδόμησης της περιοχής. Ομοίως ο άξονας αυτός είναι ζωτικός και για τους ενεργειακούς δρόμους, όπως έχει ήδη ειπωθεί. Δεν μπορεί η Κρήτη να παίξει ρόλο σε όλο αυτό το διεθνές περιβάλλον χωρίς ένα διεθνές εμπορικό/βιομηχανικό λιμάνι.

3.    Αντίστοιχα πρέπει να προετοιμαστούμε και για το θέμα της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης.

a.    Δηλαδή, να ενημερώσουμε τους πολίτες ότι, κάπου πρέπει να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις για την επεξεργασία/αποθήκευση του φυσικού αερίου και την μεταφόρτωση του σε πλοία ή μέσω αγωγών. Και να συμφωνήσουμε ότι είναι ευθύνη της πολιτείας να σχεδιάσει τις βέλτιστες επιλογές για το που θα γίνουν αυτές. Να σχεδιάσουμε εμείς για να μην μας επιβληθεί «βιαστικά» από τις ανάγκες ή την αγορά…

b.   Επίσης επιβάλλεται να χωροθετήσουμε εγκαταστάσεις (χερσαίες & θαλάσσιες) για την συναρμολόγηση και την επισκευή-συντήρηση τμημάτων των εξεδρών & του εξοπλισμού άντλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου.

c.    Ακόμα, πρέπει να πούμε και να σχεδιάσουμε, πιθανά μικρές στο νησί, αλλά ίσως και άλλες μεγαλύτερες, εγκαταστάσεις, σε κάποιο άλλο σημείο της χώρας, για την επεξεργασία του πετρελαίου και την δημιουργία μιας εύρωστης πετροχημικής βιομηχανίας.

Γιατί ο «μαύρος χρυσός» γίνεται ακόμα πιο «χρυσός», όταν μπορείς να κερδίζεις θέσεις εργασίας και συνάλλαγμα και από τα παράγωγα του πετρελαίου, που είναι εκατοντάδες! Θα ήταν πολύ δυσάρεστο, αν ο «μαύρος χρυσός» εξελιχτεί όπως και ο άλλος «χρυσός» της Κρήτης, το ελαιόλαδο!

Δεν κερδίζουμε από το ελαιόλαδο όλη την υπεραξία του –αφού δεν το συσκευάζουμε και δεν εμπορευόμαστε εμείς… Δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνει το ίδιο και με το σύνολο των κοιτασμάτων πετρελαίου, που τυχόν θα αξιοποιηθούν τα επόμενα 30-70 χρόνια.

Εδώ, θα ήθελα να κάνω μια πολιτική, ίσως και φιλοσοφική παρατήρηση. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι κρητικοί θέλουν να έχουν πλήρη πρόσβαση στα αγαθά του σύγχρονου βιομηχανικού και τεχνολογικού πολιτισμού. Και ότι με ζήλο επιδιώκουν να έχουν τα εισοδήματα που θα τους το εξασφαλίσουν αυτό…

Όμως τα ανάλογου ύψους εισοδήματα μπορούν να παραχθούν μόνο αν συμμετέχουμε, ως χώρα, ισότιμα, δημιουργικά και εντατικά στην έρευνα για την δημιουργία και την παραγωγή μέρους όλων αυτών των αγαθών. Αν συμμετέχουμε ανταγωνιστικά στον παγκόσμιο καταμερισμό κεφαλαίων – παραγωγής – εργασίας. Ώστε να εξασφαλίζουμε τα αναγκαία συναλλαγματικά διαθέσιμα για εισαγωγές, χωρίς ελλείμματα.

Διότι είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος της λιτότητας που βιώνουμε δεν οφείλεται μόνο στα ελλείμματα του δημοσίου, αλλά και στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Και για να είναι μικρό ή ισοσκελισμένο αυτό το έλλειμμα πρέπει, είτε να παράγεις & να εξάγεις προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας… Είτε να καταναλώνεις λιγότερα εισαγόμενα προϊόντα υψηλής αξίας…

Αυτό το τελευταίο συμβαίνει στην χώρα μας. Και αυτό οδήγησε στην συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, που έχει την τάση να καταναλώνει τέτοιου είδους αγαθά.

Θεωρώ ότι το Σχέδιο Ελλάδα, αυτό το σκέλος έρχεται να θεραπεύσει! Δηλαδή, να δώσει τέτοια ώθηση στην παραγωγή και στην εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας, ώστε να ανέβει το εθνικό εισόδημα και άρα και το βιοτικό επίπεδο όλων μας. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνε αν δεν πούμε αλήθειες. Αν δεν πάρουμε αποφάσεις και δεν συγκρουστούμε με τον αναχρονισμό, αγνοώντας το πολιτικό κόστος.

4.    Και μιλώντας για αναχρονισμό και πολιτικό κόστος δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στην λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη». Την πολεμάει ο Τραμπ… αλλά φαίνεται ότι την πολεμάνε και οι κρητικοί.

Η πράσινη ανάπτυξη περιλαμβάνει, ανάμεσα στα άλλα, τις ΑΠΕ, την εξοικονόμηση ενέργειας, την διαχείριση-ανακύκλωση των απορριμμάτων, την ορθολογική διαχείριση του νερού –τόσο για τις καλλιέργειες όσο και για την οικιακή χρήση και την βιοτεχνία. Και φυσικά την μείωση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων, από την βιομηχανική παραγωγή, μέχρι την αυτοκίνηση.

Πρέπει να πούμε ευθέως στον λαό της Κρήτης ότι, υπάρχει ζωτικό εθνικό, κοινωνικό & περιβαλλοντικό συμφέρον για την αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού της Κρήτης.

Πρέπει να πούμε ότι επιβάλλεται να αξιοποιήσουμε κάθε σπιθαμή από το 4% του εδάφους, ανά ΟΤΑ, που προβλέπει το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, για την παραγωγή ενέργειας. Προκειμένου να χρηματοδοτήσουμε τον περαιτέρω εξηλεκτρισμό διαφόρων δραστηριοτήτων, όπως π.χ. της κίνησης με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που είναι το μέλλον της αυτοκίνησης.

Ξέρετε, μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη όταν βλέπω ανθρώπους της λεγόμενης «ριζοσπαστικής αριστεράς», που καταγγέλλουν τα «παλιά κόμματα» για την αποβιομηχάνιση της πατρίδας μας. Και για το κλείσιμο ναυπηγείων, εργοστασίων ελαστικών, σωληνουργείων, υφαντουργικών μονάδων, κ.α., να πρωτοστατούν επί χρόνια στην παρεμπόδιση λειτουργίας νέων παραγωγικών μονάδων.

Όταν βλέπω «περιβαλλοντικά ευαίσθητους» να ανέχονται, από την μια, το εργοστάσιο που καίει μαζούτ στα Λινοπεράματα ή την χρήση του λιγνίτη. Ενώ από την άλλη, να υποδαυλίζουν το «κίνημα» ενάντια στις ΒΑΠΕ, που είναι μια περιβαλλοντικά ανώδυνη, οικονομική & εγχώριας προέλευσης λύση, ενάντια στην καύση εισαγόμενων ορυκτών καυσίμων.

Αυτή η καταστροφή πρέπει να σταματήσει και εμείς πρέπει να μπούμε μπροστά, και απέναντι σε αυτό τον λαϊκισμό που κατατρώει τις τοπικές κοινωνίες.

Κάποια από τα εργοστάσια της εποχής μας –που συνδυάζονται με τα λεγόμενα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα– είναι οι ΑΠΕ (αιολική, ηλιακή, γεωθερμική, κ.λπ.), οι βιολογικοί καθαρισμοί, οι μονάδες επεξεργασίας και διαχείρισης απορριμμάτων, οι εγκαταστάσεις ανακύκλωσης, οι εγκαταστάσεις αφαλάτωσης, όπου υπάρχει χαμηλό δυναμικό πόσιμου νερού, και πολλές άλλες δραστηριότητες που οδηγούν σε βιώσιμη & διαρκή ανάπτυξη.

Δεν γίνεται να θέλουμε να χαρακτηριζόμαστε αντι-λαϊκιστές και προοδευτικοί, αν δεν μπούμε μπροστά και δεν φέρουμε & στο νησί μας τη νέα «πράσινη» παραγωγική και τεχνολογική επανάσταση που συντελείται.

Κλείνοντας, θέλω να πω ότι επιβάλλεται να δούμε πως θα προσαρμοστεί στην Κρήτη και μια βασική σκέψη του Προγράμματος «ΕΛΛΑΔΑ». Μια σκέψη που λέει ότι, πάνω σε κάποιες «κομβικές» επενδύσεις ή παραγωγικούς πόλους, θα πρέπει να «κουμπώσουν» και άλλες δράσεις, που θα τονώνουν την τοπική οικονομία.

-      Κάποιες βασικές ιδιωτικές ή ΣΔΙΤ επενδύσεις της έχω ήδη αναφέρει. Μερικές ακόμα μπορούν να σχετίζεται με την βιομηχανία κρουαζιέρας, το yachting και την λειτουργία υδατοδρομίων.

Από την εμπειρία μου, ως αναπληρωτής Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΗ, διαπίστωσα ότι υπάρχει ενδιαφέρον από τις εταιρείες κρουαζιέρας για την λειτουργία βάσης εκκίνησης (homeport) κρουαζιέρας από την Κρήτη.

Μέχρι σήμερα, η βασική τους επιλογή για αυτό είναι το Ηράκλειο. Με την μεταφορά του αεροδρομίου στο Καστέλι, ίσως μπει στο κάδρο τους η Σούδα. Ενώ, με την πιθανή ολοκλήρωση της επένδυσης στο Τοπλού, θα μπορούσε και η Σητεία. Φυσικά, χωρίς έναν νέο ΒΟΑΚ, όπως είπα & πριν, αυτή η συζήτηση αρχίζει και τελειώνει στο Ηράκλειο.

5.    Πρέπει, λοιπόν, να μιλήσουμε ευθέως για σύμβαση παραχώρησης μιας προβλήτας στο λιμάνι του Ηρακλείου και μέρους του περιβάλλοντος χώρου, για την ανάπτυξη σταθμού εκκίνησης κρουαζιέρας.

6.    Τόσο αυτή η επένδυση, όσο και αυτή του αεροδρομίου, ενός εμπορικού-βιομηχανικού λιμανιού, του νέου ΒΟΑΚ, των ΑΠΕ και των άλλων «πράσινων» βιομηχανιών, ακόμα και σε οικιακό ή συνεταιριστικό επίπεδο (όπως π.χ. στην Σίφνο), μπορούν να οδηγήσουν σε πολλές συνέργιες.

Συνέργιες με το τοπικό επιστημονικό & ερευνητικό δυναμικό της Κρήτης, αλλά και με την υπάρχουσα μεταποιητική βιοτεχνία μας –με πολλά περιθώρια για δημιουργία νέας. Και φυσικά με τον κλάδο των υπηρεσιών.

Από την έρευνα και την παραγωγή στον κλάδο της Τεχνολογίας Υλικών & των κατασκευών, μέχρι τον Τουρισμό Εμπειρίας. Και από τον κλάδο της περιβαλλοντικής επιτήρησης για την προστασία της εναέριας πανίδας της Κρήτης, μέχρι την γεωργο-κτηνοτροφική παραγωγή, την αλιεία και την βιοχημική αντιμετώπιση περιβαλλοντικών καταστροφών, από διαρροές πετρελαίου ή άλλα φαινόμενα.

Υπάρχει ένα τεράστιο πεδίο επιστημονικής έρευνας, ανάπτυξης πατεντών και παραγωγής τελικών εμπορεύσιμων προϊόντων και παροχής ανταγωνιστικών διεθνώς υπηρεσιών.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΜΒΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ.

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι κάθε «πρόβλημα» που δημιουργεί μια παραγωγική επένδυση ή μια νέα τεχνολογία ή διαδικασία παραγωγής πρέπει να το βλέπουμε ως μια αφετηρία. Μια αφετηρία για επιστημονική έρευνα, νέες πατέντες και νέα προϊόντα ή διαδικασίες, που θα μπορούμε να εξάγουμε διεθνώς.

Έτσι έχουν εξελιχθεί όλες οι βιομηχανικές χώρες της «δύσης» και πλέον και της «Ανατολής». Ενισχύοντας την πρόοδο. Και όχι σταματώντας την! Παρά τους όποιους κινδύνους. Και αντιμετωπίζοντας τους στην συνέχεια μέσα από την επιστήμη και την τεχνολογία.

Συνεπώς, πιστεύω ότι ένα τοπικό στοχευμένο σχέδιο ενισχύσεων, φορο-ελαφρύνσεων & ειδικής πρόνοιας στις συμβάσεις παραχώρησης ή ΣΔΙΤ, με επίκεντρο αυτές τις συνέργειες, θα μπορούσε να απογειώσει την Κρήτη.

Φυσικά, ανάμεσα στα άλλα, χωρίς αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της λειτουργίας των ΑΕΙ & της έρευνας. Και χωρίς καταπολέμηση της «ύποπτης» γραφειοκρατίας, πολλά από αυτά θα μείνουν κενό γράμμα.

Ελπίζω όλα όσα έχουν ειπωθεί σήμερα να συγκεντρωθούν και πραγματικά να τύχουν της κατάλληλης επεξεργασίας, ώστε να αποτελέσουν το νέο εθνικό, περιφερειακό και τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο, αλλά και το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα.

Πρόγραμμα που θα αλλάξει για τρίτη φορά την Ελλάδα, μετά το 1981 & το 2004. Και θα συνεχίσει τα δειλά βήματα που ξεκινήσαμε το 2009!

Ευχαριστώ.

*Μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, του Περιφερειακού Συντονιστικού Κρήτης και του Συντονιστικού Ν.Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

Εισήγηση ΠΕΤΡΑΚΗ ΜΑΝΟΛΗ* στην προσυνεδριακή ολομέλεια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στην Ιεράπετρα (12.06.2017)

Αγαπητές συντρόφισσες και αγαπητοί σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο μιας επίπονης προσπάθειας για την ανασυγκρότηση του χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Μιας προσπάθειας που αν και πέρασε από διάφορα στάδια, από το 2013 και μετά, ουσιαστικά θεμελιώθηκε θεσμικά τον Σεπτέμβριο του 2015.

Τότε, το ΠΑνελλήνιο ΣΟσιαλιστικό ΚΙνημα, η ΔΗΜοκρατική ΑΡιστερά και οι Κινήσεις Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία, τις οποίες έχω την τιμή να εκπροσωπώ εδώ σήμερα, προχώρησαν στην εκλογική σύμπραξη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Αυτή η προσπάθεια, έγινε, τότε, αποδεκτή θετικά από ένα, μικρό έστω, κομμάτι των φίλων της προοδευτικής παράταξης. Έτσι, τιμήθηκε από χιλιάδες πολίτες στις εκλογές του Σεπτ. του 2015, ανατρέποντας για πρώτη φορά μετά το 2010, την πορεία εκλογικής συρρίκνωσης του χώρου μας.

Σήμερα, μετά από δύο χρόνια έχουν γίνει πολλά και σημαντικά βήματα, τόσο για την επανένωση του χώρου, με την συμμετοχή του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, όσο και για την διεύρυνση και την ανασύνθεση του (με την συμμετοχής της ΕΔΕΜ, κ.α.) Με σκοπό να επανέλθει ως πρωταγωνιστής στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Σε αυτή την προσπάθεια, το προσεχές πολιτικό & προγραμματικό συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι κομβικής σημασίας. Σε αυτό θα γίνουν τα αναγκαία πολιτικά και οργανωτικά βήματα για την δημιουργία ενός νέου πολιτικού και σύγχρονου φορέα στον χώρο της κεντροαριστεράς.

Τα βήματα αυτά είναι:

§  Ο προσδιορισμός του ιδεολογικού στίγματος, της πολιτικής φυσιογνωμίας και της στρατηγικής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, για την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου, καθώς και των κατευθύνσεων που θέτουμε για την έξοδο από την κρίση.

§  Ο καθορισμός των αρχών λειτουργίας και της οργανωτικής δομής μας.

§  Η επεξεργασία του οδικού χάρτη για το νέο ενιαίο φορέα της Δημοκρατικής Παράταξης.

§  Και η έναρξη του σχεδιασμού του Προγράμματος Ελλάδα. Ενός προγράμματος προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, που θα οδηγήσουν στη βιώσιμη ανάπτυξη και σε νέες θέσεις εργασίας.

Αυτά είναι το αντικείμενο του Συνεδρίου στο τέλος του μήνα και τα θέματα προσυνεδριακού διαλόγου, στο πλαίσιο του οποίου είμαστε σήμερα μαζί σας.

ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΗΣ ΔΗ. ΣΥ.

Σε ότι λοιπόν, αφορά το ιδεολογικό στίγμα και την πολιτική φυσιογνωμία μας είναι κομβικό, συντρόφισσες και σύντροφοι, να δούμε ορισμένα ζητήματα.

1.       Το πρώτο που επιδιώκουμε είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη να ενώσει και να εκφράσει τους Σοσιαλιστές, τους Σοσιαλδημοκράτες, την Ανανεωτική Αριστερά, το Προοδευτικό & Μεταρρυθμιστικό Κέντρο και την Πολιτική Οικολογία.

2.       Το δεύτερο είναι ότι θέλουμε να δώσουμε απάντηση στις τέσσερις αντιθέσεις που διαπερνούν την κοινωνία μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης:

·         Την αντίθεση προόδου-συντήρησης. Στηρίζοντας την αέναη πρόοδο.

·         Την αντίθεση εκσυγχρονισμού-λαϊκισμού. Στηρίζοντας τον διαρκή εκσυγχρονισμό.

·         Την αντίθεση αριστεράς-δεξιάς. Χτίζοντας μια πραγματική προοδευτική αριστερά, σε επίπεδο αρχών, αξιών, λόγων και πράξεων.

·         Την αντίθεση Ευρωπαϊσμού-αντιευρωπαϊσμού. Δίνοντας σαφή ώθηση σε μια πιο ολοκληρωμένη, αλλά και πιο ισορροπημένη, δημοκρατική και δίκαιη Ευρώπη.

Η ταυτόχρονη απάντηση σε όλες αυτές τις αντιθέσεις και ο απεγκλωβισμός μας από τεχνητά διλήμματα του τύπου, «λαϊκισμός απέναντι στην δημοκρατία» ή «ΣΥΡΙΖΑ – αντιΣΥΡΙΖΑ» ή «Δεξιά – αντιΔεξιά», είναι κομβικός.

Μόνο απατώντας, στα τέσσερα αυτά βασικά διλήμματα, μακριά από τα ψευτοδιλήμματα που μας τίθενται από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα ΜΜΕ, θα μπορέσουμε:            Να χτίσουμε το νέο γνήσια προοδευτικό πόλο.

Να πετύχουμε την στρατηγική και εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.

Και να αποτρέψουμε την ιδεολογική παλινόρθωση και την Κυβέρνηση της Δεξιάς.

Είναι σαφές ότι δεν πρέπει να αποπροσανατολιστούμε από τον τεχνητό μικρό «δικομματισμό», που συντηρείται στην τηλεοπτική σφαίρα. Και ότι πρέπει να αναδείξουμε αυτή την στρατηγική μας προσέγγιση στον καθημερινό πολιτικό μας λόγο.

Επίσης, επειδή πολύ μεγάλη συζήτηση γίνεται εντός και πέριξ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για τον ρόλο του «κέντρου», σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του νέου φορέα, οφείλουμε να είμαστε σαφής: Το μεταρρυθμιστικό και ριζοσπαστικό κέντρο είναι απαραίτητη συνιστώσα & ζωογόνα δύναμη στην προσπάθεια μας.

Τόσο για τη νηφαλιότητα, το μέτρο και τον πολιτικό πολιτισμό, που συνήθως διαθέτει. Αλλά κυρίως γιατί αποτελεί ισορροπητικό χώρο, έναντι των άκρων, και γιατί εκπροσωπεί τα πιο δημιουργικά τμήματα της αστικής μεσαίας τάξης.

Μια τάξη όμως, που από τη μια έχει συρρικνωθεί και από την άλλη οφείλει να σταθεί αλληλέγγυα στις αγωνίες των νέων «μη προνομιούχων» και των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, που έχουν καταστραφεί από την οικονομική κρίση.

Γιατί μόνο με μια τέτοια πλειοψηφική κοινωνικά σύμπραξη μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα και να ανακτήσουμε μια πορεία αναδημιουργίας - μεγέθυνσης - ενδυνάμωσης της μεσαίας τάξης, όπως κάναμε από το 1981 μέχρι το 2004!

Μεσαία τάξη, με τέτοια μεγάλη επαγγελματική ποικιλομορφία,  περιφερειακή εξάπλωση σε όλη την χώρα & μέγεθος, δεν υπήρχε πριν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Α. Παπανδρέου και δεν θα υπάρξει ξανά, χωρίς μια ισχυρή Δημοκρατική Παράταξη.

Και θα ήθελα να αποσαφηνίσω ότι μιλάμε πάντα για το «πολιτικό κέντρο» και όχι για έναν άμορφο «μεσαίο χώρο», παρακολούθημα της εκάστοτε εξουσίας, όπως αυτός που εισήγαγε στα πολιτικά πράγματα της χώρας ο Κώστας Καραμανλής και οι επικοινωνιολόγοι του.

Έτσι, όσο  σημαντικό και αν είναι το «κέντρο», η ταυτότητα της παράταξης επιβάλλεται να είναι, και είναι, Σοσιαλδημοκρατική. Με ότι αυτό σημαίνει για την κοινωνική, αλληλέγγυα και δίκαιη διάσταση της αναπτυξιακής και οικονομικής μας πολιτικής.

Και για να αποφύγουμε παρεξηγήσεις το νέο μοντέλο ανάπτυξης & οικονομίας που οραματιζόμαστε δεν θα στηρίζεται στον κρατισμό ή σε εύκολες λύσεις, ευχολόγια και παροχολογία. Αλλά στην απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της χώρας. Στην διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος υγιούς ανταγωνισμού σε μια ελεύθερη αγορά. Σε ένα κράτος στρατηγείο, που θα μελετά τις διεθνείς εξελίξεις, θα σχεδιάζει τις εθνικές προτεραιότητες, θα ενισχύει τις δημιουργικές και εξωστρεφείς πρωτοβουλίες, θα ισορροπεί τις ανισότητες και θα καταστέλλει/τιμωρεί τις παράνομες & αντικοινωνικές πρακτικές.

Σε ότι αφορά τα χαρακτηριστικά της παράταξης που θέλουμε να δημιουργήσουμε επιγραμματικά μπορούμε να πούμε ότι:

Είμαστε Παράταξη Πατριωτική. Μακριά από τον εθνικισμό, την μισαλλοδοξία, τον πόλεμο των πολιτισμών ή των θρησκειών. Μια παράταξη που υπηρετεί το εθνικό συμφέρον μέσα από την συνεργασία, την φιλία και την σύμπραξη εθνών και κρατών. Και που επιδιώκει η χώρα μας να παίξει καταλυτικό ρόλο στην ειρήνη, την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία, στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου!

Είμαστε Παράταξη Ευρωπαϊκή. Προσηλωμένη στην ιδέα της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης. Διεκδικούμε όμως, αυτή να γίνει μέσα σε ένα πλαίσιο δημοκρατίας, ισότητας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Με εργαλεία την διαφάνεια και την λογοδοσία, έναντι των λαών της Ευρώπης. Θέλουμε μια Ευρώπη όπου όλοι θα έχουν ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις & δεν θα επικρατεί η «οπτική» του «ισχυρού».

Μια Ευρώπη που θα στηρίζει τις επενδύσεις, την εξωστρέφεια, την καινοτομία, την παραγωγή και φυσικά αυτούς που δημιουργούν και εργάζονται, μειώνοντας τις περιφερειακές ανισότητες.

Μόνο έτσι, η Οικονομική και Νομισματική Ένωση θα μπορέσει να εξελιχτεί σε μια βιώσιμη και δίκαιη ευρωπαϊκή απάντηση στην παγκοσμιοποίηση. Μόνο έτσι θα σταματήσουμε τον εθνολαϊκισμό και τον αντιευρωπαϊσμό, που μαστίζει τις χώρες της Ε.Ε.

Το ευρωπαϊκό πεδίο είναι το πεδίο στο οποίο τα σοσιαλιστικά & σοσιαλδημοκρατικά κόμματα οφείλουν να αναδείξουν ένα εναλλακτικό δρόμο για την συμμετοχή της Ευρώπης στην παγκοσμιοποίηση.

Είμαστε Παράταξη Δημοκρατική. Παράταξη που επιδιώκει την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών και την κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων. Την αποκέντρωση, την μεταφορά εξουσιών & αρμοδιοτήτων όσο γίνεται πιο κοντά στον πολίτη. Την διεύρυνση της συμμετοχής των πολιτών στην λήψη αποφάσεων & την λογοδοσία των θεσμών.

Είμαστε Παράταξη προοδευτική. Παράταξη που θέλει να συνδυάσει την αναπτυξιακή δυναμική, την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας & την επιχειρηματικότητα, με την ενίσχυση της εργασίας, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότιμη πρόσβαση όλων, στα δημόσια & κοινωνικά αγαθά.

Είμαστε Παράταξη Μεταρρυθμιστική. Παράταξη που στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις που υπηρετούν τους πολλούς και όχι τους λίγους. Μεταρρυθμίσεις που διασφαλίζουν τις ίσες ευκαιρίες & όχι τα προνόμια και την «ειδική μεταχείριση» παρασιτικών συμφερόντων, πολιτικών φίλων ή κομματικών οπαδών. Μια παράταξη που υπηρετεί το τρίπτυχο:

·         Δυναμική Ελλάδα με Παραγωγική Οικονομία.

·         Ισχυρή Ελλάδα με Κοινωνία Δικαιοσύνης.

·         Εθνική Ομοψυχία με ενότητα των Ελλήνων.

Μακριά από τις διχαστικές λογικές που καλλιέργησε η «αντιμνημονιακή» δεξιά του Αντώνη Σαμαρά και η «αριστεροδεξιά» των Καμένων και του Αλέξη Τσίπρα.

ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη σε αυτή την πορεία προς την συγκρότηση του νέου φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας επιδιώκει να εκφράσει ξανά όλα αυτά τα κοινωνικά στρώματα που έδωσαν δύναμη στις Κυβερνήσεις της «Αλλαγής». Τα κοινωνικά στρώματα που στήριξαν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και τα μεγάλα θεσμικά, οικονομικά και εθνικά επιτεύγματα της περιόδου 1993-2004. Τους πολίτες που στήριξαν τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις διαφάνειας, δικαιοσύνης και καταπολέμησης της διαφθοράς, της περιόδου 2009-2011.

Στη νέα μας προσπάθεια καλούμε κοντά μας:

Þ  Τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους επιστήμονες, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους νέους, τις γυναίκες, τα ελληνικά νοικοκυριά.

Þ  Τα μεσαία στρώματα που υπέστησαν τις συνέπειες της κρίσης και σήμερα φτωχοποιούνται και ισοπεδώνονται από την πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, με τους φόρους, την ανεργία, την περικοπή των συντάξεων, την απειλή των πλειστηριασμών.

Þ  Τους δημιουργικούς ανθρώπους, που δίνουν σκληρό αγώνα επιβίωσης.

Þ  Τα κοινωνικά στρώματα που καινοτομούν για την δημιουργία της νέας Ελληνικής Οικονομίας.

Þ  Τους νέους που θέλουν να δουλέψουν, να εξελιχθούν & να επιχειρήσουν στην πατρίδα τους, με αξιοκρατία και μακριά από κρατικοδίαιτες λογικές.

Þ  Όσους πιστεύουν σε μια χώρα ανταγωνιστική, ανοιχτών οριζόντων που προσφέρει την δυνατότητα δημιουργίας στους πολίτες της.

Þ  Τους οικονομικά ασθενέστερους, που χρειάζονται την έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη.

ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΣ: ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Καλούμε όλες αυτές τις κατηγορίες πολιτών να συμπαραταχτούν μαζί μας και να σχεδιάσουμε από κοινού το περιεχόμενο των πολιτικών μας. Να σχεδιάσουμε, και στην συνέχεια να υλοποιήσουμε πολιτικές που θα κάνουν πράξη τους βασικούς στόχους μας, που είναι: ΑΝΑΠΤΥΞΗ –ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη επιδιώκει να εκφράσει μια νέα ΕΘΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, που θα οδηγήσει στην εθνική επιβίωση και στην οικονομική ανάκαμψη. Μακριά από κρατικοδίαιτες και παρασιτικές λογικές. Μακριά από προνομιακές σχέσεις με επιμέρους ομάδες εις βάρος της κοινωνίας.

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας καλέσω να συμβάλλεται και εσείς με τις δυνάμεις σας προκειμένου η ΔΗΣΥ να επιτύχει την συγκρότηση του νέου φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας στην πατρίδα μας. Προκειμένου να συγκροτήσουμε μια Ισχυρή Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, από κοινού με όλους όσους αφουγκράζονται τις ανησυχίες των πολιτών και επιθυμούν να υπηρετήσουν τις ανάγκες τους.

Οι ιδεολογικές, αξιακές και πολιτικές μας αρχές είναι σταθερές! Σήμερα, όμως μετά από 9 χρόνια ύφεσης & λιτότητας, επιβάλλεται να δώσουμε νέο περιεχόμενο στις πολιτικές μας προτάσεις. Ώστε αυτές να συγκροτήσουν μια ρεαλιστική προοδευτική & γνήσια αριστερή πρόταση, για να βγει η χώρα από την κρίση και να αποκτήσει ο λαός μας μια νέα ελπίδα.

Και για να το ξεκαθαρίσουμε! Παραμένουμε απέναντι στην δεξιά! Η αντιπαράθεση μας με τις δυνάμεις που οδήγησαν την χώρα στην πτώχευση, που λεηλάτησαν τον δημόσιο πλούτο και που αποθέωσαν τον παρασιτισμό, την αναξιοκρατία και την ευνοιοκρατία, είναι δεδομένη.

Εμείς δεν ξεγελιόμαστε! Όσο και αν φιλοτεχνήσουν ένα «μεταρρυθμιστικό» προσωπείο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όσο και αν προσαρμόσουν την ρητορική του, ώστε να λέει πολλά, χωρίς να λέει τίποτα. Εμείς γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στην δεξιά παράταξη της πατρίδας μας. Η Νέα Δημοκρατία παραμένει όμηρος του βαθέως κοινωνικού συντηρητισμού και του αδηφάγου-σπάταλου & παρασιτικού «Καραμανλισμού».

Σήμερα, καλούμαστε εμείς, να δείξουμε στους πολίτες, που τόσο ταλαιπωρήθηκαν από την «αριστερή» φάρσα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι υπάρχει προοπτική, ότι υπάρχουν λύσεις, ότι υπάρχει ελπίδα! Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως είναι η στρατηγική και εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός μορφώματος που, επενδύοντας στην παραπληροφόρηση, εκμεταλλεύτηκε την αγωνία των πολιτών, και τελικά κορόιδεψε του πάντες με δοξασίες και απίστευτα ψέματα. Ενός μορφώματος που συνεχίζει την αδιέξοδη λιτότητα, παρότι η χώρα πετυχαίνει πλεονάσματα και μικρούς θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης!

Αποδεικνύεται έτσι, ότι όχι μόνο δεν είχαν κανένα «δικό» τους σχέδιο, αλλά και ότι η μόνη ικανότητα & χρησιμότητα τους είναι να υπογράφουν και να ψηφίζουν οποιοδήποτε σχέδιο των θεσμών & των εταίρων.

Εμείς στις Κινήσεις Πολιτών, πιστεύουμε ότι αυτή η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ανακοπή της παλινόρθωσης της δεξιάς, μπορεί να γίνει εφικτή μέσα από την ίδρυση του νέου ενιαίου φορέα της Δημοκρατικής & Προοδευτικής Παράταξης. Για αυτό στηρίξαμε και στηρίζουμε αποφασιστικά όλες τις προσπάθειες για την συνεννόηση μεταξύ των στελεχών του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.

Ο οδικός χάρτης που τίθεται προς διαβούλευση, ενόψει του Συνεδρίου, και που περιλαμβάνει:

Þ  Την συγκρότηση ενιαίου πολιτικού πλαισίου, μέσα από την λειτουργία της Επιτροπής Διαλόγου και τις αποφάσεις του επικείμενου συνεδρίου,

Þ  Την εκλογή επικεφαλής από την κοινωνική βάση,

Þ  Την δημιουργία Οργανωτικής Επιτροπής για το Ιδρυτικό Συνέδριο και Μητρώου μελών του Νέου φορέα, και

Þ  Την διεξαγωγή Συνεδρίου του το συντομότερο δυνατό,

μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Αν και πιστεύουμε ότι το Ιδρυτικό συνέδριο θα έπρεπε να προηγείται της εκλογής επικεφαλής…

Μάλιστα θεωρούμε ότι, επιβάλλεται, αμέσως μετά το Συνέδριο, να συγκροτηθεί μια «ομάδα επαφής», με τα υπόλοιπα κόμματα και τις κινήσεις του χώρου, ώστε να ευοδωθεί και να ολοκληρωθεί άμεσα η προσπάθεια ανασυγκρότησης που ξεκίνησε το 2015 με την ίδρυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα να καλέσω και εσάς, εδώ από την Ιεράπετρα, να θέσουμε, όλοι μαζί, τις βάσεις για αλλαγή σελίδας και την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.

*Μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, του Περιφερειακού Συντονιστικού Κρήτης και του Συντονιστικού Νομού Ηρακλείου της ΔΗ.ΣΥ.