Τοποθέτηση στην συνεδρίαση της ΝΟΕΣ Ηρακλείου στις 10/2/2008
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Τους τελευταίους μήνες η ελληνική κοινωνία συγκλονίζεται από μια σειρά γεγονότων που επί της ουσίας μπορούν να χαρακτηριστούν ως πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά σκάνδαλα. Ολόκληρη η πολιτική ζωή του τόπου έχει εγκλωβιστεί στην προσπάθεια της Κυβέρνησης να συγκαλύψει με κάθε τρόπο, τις ανομίες ισχυρών κυβερνητικών αξιωματούχων και τις παρανομίες υπουργών, ακόμα και σε ζητήματα που αφορούν την ιδιωτική τους περιουσία.
Παράλληλα, γίνεται ξεκάθαρη πλέον, η συμπαιγνία της εκτελεστικής εξουσίας με ένα μικρό κομμάτι της ανώτερης δικαστικής εξουσίας, εις βάρος της νομιμότητας και του περί δικαίου αισθήματος του λαού μας. Μια συμπόρευση που είχε φανεί εδώ και καιρό, με κορυφαίες τις υποθέσεις των υποκλοπών και των ομολόγων.
Στο παζλ προστίθεται και η υπόθεση της SIEMENS, όπου για περίπου 1,5 χρόνο ο δικαιοσύνη βραδυπορεί ύποπτα, ενώ η Κυβέρνηση βολεύεται με τις διαρροές με σκοπό να δημιουργείται ένα κλίμα συμψηφισμού και γενικευμένης σήψης..
Ανώτατοι δικαστές, με προεξάρχοντα τον προηγούμενο Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, είχαν και έχουν περιβάλει την Κυβέρνηση με ένα ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας, παρέχοντας πλήρη κάλυψη σε όλες τις ενέργειες ή παραλήψεις της.
Παραλήψεις και επιλογές που είτε παραβίαζαν τη νομιμότητα χάριν πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων, είτε αδικούν τους πολίτες στα πλαίσια μιας αντιλαϊκής και νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής.
Σήμερα το «φύλλο συκής» που κάλυπτε την Κυβέρνηση έχει καταπέσει. Ο Πρωθυπουργός είναι «γυμνός», και η ρητορεία του φαντάζει ως ένας μονόλογος επιθεώρησης. Όλοι οι Υπουργοί και η συντριπτική πλειοψηφία των Βουλευτών της Κυβέρνησης σιωπούν κάτω από το βάρος των αποκαλύψεων, επιχειρώντας παράλληλα να αποφύγουν το προσωπικό κόστος από την λαϊκή κατακραυγή.
Έτσι ο στενός πυρήνας των συνεργατών του Πρωθυπουργού έχει καταφύγει στην τελευταία επιλογή που του έχει απομείνει. Στην αξιοποίηση των επιχειρηματικών συμφερόντων που συστηματικά στηρίζουν την Κυβέρνηση, απολαμβάνοντας ως αντάλλαγμα, μια προνομιακή μεταχείριση σε νομοθετικό, οικονομικό και διαχειριστικό επίπεδο.
Κορωνίδα αυτής της επιχείρησης αποτελούν «χρυσές πένες» και εκδοτικά συγκροτήματα τα οποία συστηματικά εκτρέπουν το φως της δημοσιότητας από την πραγματικότητα και το κατευθύνουν σε «ροζ» διαδρομές, επιφανειακές προσεγγίσεις, συμψηφισμούς και περιφερειακά ζητήματα «εσωτερικής κατανάλωσης».
Οι πολίτες παρακολουθούν σαστισμένοι. Παρακολουθούν τις διαδρομές εκατομμυρίων Euro από τον κρατικό κορβανά προς αόρατους συλλόγους και ανύπαρκτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Παρακολουθούν να κινούνται εκατομμύρια Euro σε λογαριασμούς δημοσιογράφων και πρωτοφανείς συγκρούσεις εκδοτικών συγκροτημάτων με αντικείμενο την «πίτα» της ενημέρωσης, που για πολλούς έχει καταντήσει συνώνυμη με την «πίτα» των δημοσίων έργων και δαπανών.
Οι πολίτες παρακολουθούν μια πρωτοφανή σήψη, μια πρωτοφανή παρακμή. Όλοι οι θεσμοί διοικητικοί, ελεγκτικοί, κοινωνικοί μοιάζουν να παραπαίουν. Οι ταγοί της δικαιοσύνης, οι ταγοί της ενημέρωσης, οι ταγοί της διαφάνειας μετατρέπονται σε όργανα κουκουλώματος και συναλλαγής.
Οι πολίτες νιώθουν ότι το θεσμικό μας πλαίσιο είναι ανεπαρκές. Πιστεύουν ότι το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του καλλιεργεί και αναπαράγει τέτοια φαινόμενα. Είναι πεπεισμένοι ότι «όλοι το ίδιο είναι» και αποστρέφονται την πολιτική και τα κοινά.
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να πούμε μια μεγάλη αλήθεια. Το κλίμα που διαμορφώνεται βολεύει ιδιαίτερα την οικονομική ολιγαρχία του τόπου.
Το μεγαλύτερο όπλο τους είναι η καλλιέργεια κλίματος δυσπιστίας εις βάρος της πολιτικής εξουσίας. Όσο οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς, τόσο τις αποφάσεις μπορεί αν τις παίρνει ανεξέλεγκτα η οικονομική ολιγαρχία, «αγοράζοντας» και προωθώντας του «αρεστούς» της.
Είναι κάτι περισσότερο από εμφανές ότι το κλίμα υποβάθμισης του ρόλου του ΠΑΣΟΚ, η συνεχής μεγέθυνση των εσωτερικών αντιπαραθέσεων και η «μείωση» του κύρους του Γιώργου Παπανδρέου εξυπηρετούν αυτό τον στόχο.
Παράλληλα και μεθοδευμένα Επιχειρούν να πείσουν τον έλληνα πολίτη ότι δεν υπάρχει ελπίδα και προοπτική. Ότι δεν υπάρχει κάτι πιο «καθαρό» και αποτελεσματικό και καλλιεργούν την περίφημη «καραμέλα» του «φθαρμένου» δικομματισμού.
Οι ισχυροί του πλούτου θέλουν αδύναμες πολιτικές δυνάμεις και ασταθείς –άτολμες- κυβερνήσεις. Έτσι επιχειρούν να κατευθύνουν τους πολίτες προς τα μικρότερα κόμματα, ώστε να διαμορφώσουν συνθήκες συγκυβέρνησης στο «κέντρο».
Τα λεγόμενα «κεντροδεξιά» σενάρια, που πρώτος αποκάλυψε ο Ανδρέας Παπανδρέου, επιχειρούνται να εφαρμοστούν μέσα από την ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία και ταυτόχρονα το «αβαντάρισμα» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ.
Αυτό είναι το κλίμα που πρέπει κυρίαρχα να ανατρέψουμε με τον προσυνεδριακό μας διάλογο. Τον πολίτη και τον φίλο του ΠΑΣΟΚ δεν τον νοιάζει το Καταστατικό μας ή ένα κείμενο πολιτικών θέσεων. Δεν τον νοιάζει πως θα κάνουμε πιο αποδοτική την εσωτερική μας λειτουργία.
Τον νοιάζει αν πραγματικά πιστεύουμε αυτά που λέμε και αν τα αποδεικνύομαι με την δράση μας. Τον νοιάζει ο τρόπος που θα το παλέψουμε μαζί του και κυρίως η αξιοπιστία μας.
Αυτό το κλίμα, αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αυτή η γκρίζα πραγματικότητα οφείλουν να αποτελέσουν την θρυαλλίδα για την ανατροπή.
Αυτή η μιζέρια οφείλει να οπλίσει την δική μας δράση.
Αυτή η παρακμή οφείλει να ενισχύσει τον δικό μας λόγο.
Αυτή η κατάντια οφείλει να ξυπνήσει τα δικά μας αντανακλαστικά, αλλά και τα αντανακλαστικά του λαού μας.
Η χώρας μας από αναπτυσσόμενη και ευημερούσα χώρα της Μεσογείου και των Βαλκανίων μετατρέπεται σε τριτοκοσμική χώρα της διαφθοράς.
Από χώρα με περήφανους πολίτες με οράματα και ελπίδες, μετατρέπεται σε χώρα φοβική, όπου επιβραβεύονται οι αεριτζήδες, οι τυχοδιώκτες, οι «έξυπνοι» και οι «μεσάζοντες».
Από χώρα με ισχυρούς, εμπεδωμένους και αξιόπιστους δημοκρατικούς θεσμούς μετατρέπεται σε χώρα της αδιαφάνειας, της ανομίας, της ατιμωρησίας και των «κολλητών» ή «κουμπάρων».
Ανομία και αδιαφάνεια που αγγίζει και στοιχειώδη πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και έκανε πρόσφατα, περιθωριακές ομάδες φασιστών να αποκτούν πολιτική κάλυψη, δημόσιο λόγο και να αντιμετωπίζονται ισότιμα με δημοκράτες πολίτες και αντιφασίστες.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να αποτελέσει τη νέα ελπίδα.
Πρόσφατα ο Πρόεδρος μας πήρε μια κορυφαία θεσμική πρωτοβουλία ενημερώνοντας τον πρώτο πολίτη της χώρας για τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, με στόχο την διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου ενάντια στην διαφθορά.
Ταυτόχρονα προκαλεί τον Πρωθυπουργό να εγκαταλείψει τις ανά τον κόσμο διακοπές του, και να πάρει θέση τόσο στα ζητήματα διαφθοράς, όσο και σε σημαντικά αναπτυξιακά ζητήματα, όπως το ξεπούλημα και το πισωγύρισμα των υποδομών ενέργειας της χώρας μας.
Σύντροφοι, από σήμερα είναι δική μας ευθύνη το σχέδιο ενάντια στην διαφθορά και οι προτάσεις για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος να γίνουν κτήμα του λαού και τελικά αίτημα της ελληνικής κοινωνίας.
Το δημοψήφισμα που προκαλεί ο Πρόεδρος του Κινήματος οφείλει να αποτελέσει αιχμή του δόρατος των ολομελειών στις οποίες θα παραβρεθούμε και να είναι η βασική μας απάντηση στον πόλεμο λάσπης και απαξίωσης της πολιτικής.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και αυτό πρέπει να το καταλάβουν φίλοι και αντίπαλοι, μέλη και ψηφοφόροι.
Η αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ, η πορεία ανάτασης του, η συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων γύρω του ξεκινάει και τελειώνει στην αξιοπιστία μας και στην βούληση μας να συγκρουστούμε παντού με την διαφθορά.
Και το ερώτημα που μπαίνει ξεκάθαρα και σε εμάς εδώ, είναι: Μπορούμε;
Γιατί η διαφθορά δεν είναι μόνο στην Αθήνα και δεν αφορά μόνο μεγάλα συγκροτήματα και πολυεθνικές. Υπάρχει και στην Περιφέρεια, την Τοπική αυτοδιοίκηση την δημόσια διοίκηση, κλπ.
Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να συγκρουστούμε με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα του Νομού μας;
Είσαστε έτοιμοι να συγκρουστείτε με το πελατειακό σύστημα που τα προηγούμενα χρόνια διακυβέρνησης είχε δημιουργηθεί;
Είστε έτοιμοι να συγκρουστείτε με κάθε θύλακα ρουσφετιού, ευνοιοκρατίας και ψηφοθηρίας που υπάρχει και σε τοπικό επίπεδο;
Είστε έτοιμοι να συγκρουστείτε με επιχειρηματίες που παρανομούν ή εκμεταλλεύονται την αδράνεια του κεντρικού κράτους;
Τα λόγια είναι καλά. Οφείλουμε όμως να περάσουμε και στα έργα.
Ειδικά οι τοπικοί θεσμοί εξουσίας, που σχεδόν στο σύνολο τους είναι ΠΑΣΟΚ, και που κατά το ΠΑΣΟΚ, είναι το θεμέλιο της συμμετοχικής δημοκρατίας και της λαϊκής παρέμβασης και εξουσίας, οφείλουν να γίνουν παράδειγμα της «αλλαγής» που προτείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το Καταστατικό περιμένουμε για να εφαρμόσουμε την κοινωνική λογοδοσία και την αξιολόγηση στο Νομό μας;
Σύντροφοι,
Σε αυτό το Συνέδριο οφείλουμε να κάνουμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την κοιτίδα ενός νέου πολιτικού οράματος.
Από αυτό το συνέδριο και μετά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρέπει να ξαναγίνει εκείνη η πολιτική και κοινωνική δύναμη που θα μαζί με τον λαό, τις δημιουργικές και προοδευτικές παραγωγικές δυνάμεις και τους νέους θα θεμελιώσει μια νέα αλλαγή.
Μια αλλαγή που θα ενισχύσει και θα αναβαθμίσει το θεσμικό οπλοστάσιο της δημοκρατίας, της διαφάνειας και της δικαιοσύνης.
Μια αλλαγή που θα απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου και θα αναδείξει τα συγκριτικά φυσικά και πολιτιστικά του πλεονεκτήματα.
Μια αλλαγή που θα ανοίξει νέους οικονομικούς δρόμους και θα βελτιώσει την πορεία της πραγματικής παραγωγικής οικονομίας.
Μια αλλαγή που θα ενισχύσει την κοινωνική συνοχή και θα αναδείξει ότι η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να συμβαδίζει με την δίκαιη διανομή του πλούτου και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Μια αλλαγή που θα επαναφέρει στο προσκήνιο τις πανανθρώπινες αξίες, της ελευθερίας, της ειρήνης, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της αυτοδιάθεσης, της αξιοπρέπειας και του σεβασμού κάθε προσωπικότητας.
Μια αλλαγή που θα δώσει το μήνυμα ότι η παγκοσμιοποίηση και οι διεθνείς πολιτικοί και οικονομικοί οργανισμοί, επιβάλλεται να τεθούν στην υπηρεσία των ανθρωπίνων αναγκών και της προστασίας του πλανήτη και της ισορροπίας του.
Το δεύτερο σημείο αιχμής των προσυνεδριακών μας δράσεων οφείλει να είναι η επαφή με τον πολίτη και όχι μόνο με το μέλος. Το πρόγραμμα ολομελειών που αρχικά σχεδιάσαμε στη Γραμματεία της ΝΟΕΣ καλύπτει ίσως μόνο την τυπική μας υποχρέωση.
Οι περιφερειακού επιπέδου θεματικές δράσεις που θα γίνουν στο Ηράκλειο, είναι τμήμα ενός κεντρικού σχεδιασμού.
Ο δικός μας σχεδιασμός ποιος είναι σύντροφοι;
Θεωρώ ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε το πλαίσιο της «ημέρας του πολίτη», την δομή των δικτύων, αλλά και τον αριθμό των μελών της ΝΟΕΣ, των Σ.Ε. και των συνδικαλιστών μας σε διάφορους χώρους, ώστε να αναδείξουμε ορισμένα θέματα.
Υπάρχει το πρότυπο δράσης των Τομέων του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα, όπου το πρωί γίνονται επισκέψεις σε μαζικούς και εργασιακούς χώρους και το απόγευμα η εκδήλωση-συζήτηση για ένα σχετικό θέμα
Συγκεκριμένα, και ενόψει της απεργίας της 13ης Φεβρουαρίου, προτείνω:
Την Τρίτη 12/2/2008 να επισκεφτούμε εργασιακούς χώρους στην Βιομηχανική Περιοχή και τις δημόσιες υπηρεσίες σε Ηράκλειο, Μοίρες, Αρκαλοχώρι και Καστέλι, καλώντας τους εργαζόμενους να ασκήσουν το δικαίωμα της απεργίας και να αντιδράσουν στην πολιτική για το Ασφαλιστικό μοιράζοντας την πρόταση μας.
Υπάρχει περιληπτικό ενημερωτικό σημείωμα του ΠΑΣΟΚ για το θέμα –που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο- το οποίο μπορούμε να μοιράζουμε (σας καταθέτω ένα δείγμα).
Ομοίως να κάνουμε παρέμβαση και την μέρα της απεργίας, μετά την πορεία, σε μεγάλα S/M, ιδιωτικές τράπεζες και πολυκαταστήματα, που μάλλον οι εργαζόμενοι θα αποθαρρυνθούν να απεργήσουν.
Την Δευτέρα 18/2/2008 κατά την επίσκεψη της συντρόφισσας Διαμαντοπούλου, ανεξάρτητα από τα μέρη που θα επισκεφτεί, να βγάλουμε παράλληλα 10-20 κλιμάκια στο ΤΕΙ, το Πανεπιστήμιο και σε μεγάλα σχολικά συγκροτήματα της πόλης και της ενδοχώρας, ιδιαίτερα δε σε κάποια που αντιμετωπίζουν προβλήματα και ελλείψεις -πιστεύω ότι οι σύντροφοι Δήμαρχοι μπορούν να μας υποδείξουν κάποια- όπου θα μιλήσουμε με καθηγητές και μαθητές, αναδεικνύοντας τα προβλήματα και την εγκατάλειψης της παιδείας σε κάθε περιοχή, αλλά και τις θέσεις μας.
Όταν έρθει στο Ηράκλειο ο σύντροφος Χρυσοχοΐδης αντίστοιχη δράση στην αγορά και σε πολυκαταστήματα, όπου θα αναδείξουμε το θέμα της αισχροκέρδειας και της αδράνειας της Κυβέρνησης μπροστά στα καρτέλ και τα μονοπώλια, καλώντας παράλληλα απ’ ευθείας τους πολίτες να μετάσχουν στην Καταναλωτική Οργάνωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αν αυτή η δράση γίνει μετά τις 24/2/2008, όπως προγραμματίζεται θα μπορούν να μετέχουν και οι εκλεγμένοι σύνεδροι κάθε Δήμου και γειτονιάς.
Θεωρώ αναγκαίο μια μέρα να αφιερωθεί στο αγροτικό ζήτημα, πέρα από την θεματική περιφερειακή διάσκεψη.
Μια και η συντρόφισσα Βαρτζελή έρχεται το προσεχεές Σάββατο και όχι καθημερινή, προτείνω μια άλλη μέρα μετά τις 24 του μήνα, κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ να επισκεφτούν αγροτικούς συνεταιρισμούς, ενώσεις και επιλεγμένα εργοστάσια τυποποίησης και επεξεργασίας αγροτο-κτηνοτροφικών προϊόντων και να συνομιλήσουν με συνεταιριστές, αγρότες και εργαζόμενους.
Ίσως να είναι χρήσιμο να κάνουμε και μια ανοιχτή-συζήτηση σε αγροτικό δήμο της ενδοχώρας που αντιμετωπίζει προβλήματα ανάπτυξης και απομόνωσης π.χ. το Σάββατο 1 Μαρτίου.
Τέλος, αναγκαία μια ακόμα δράση για το ζήτημα της υγείας, το οποίο είναι ιδιαίτερα οξυμένο στην περιοχή της Μεσσαράς, όπου εκτιμώ ότι η «μέρα του πολίτη» με θέμα την υγεία μπορεί να καταλήξει και με μια ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση στο Τυμπάκι.
Ελπίζω φυσικά να υπάρχουν κάποιο φυλλάδια, έστω και αν τα διαμορφώσουμε εμείς -τα μέλη της ΚΟΕΣ του Νομού- και τα φωτοτυπήσουμε τοπικά, που να μπορούν να βοηθήσουν στην προβολή των θέσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Φυσικά υπάρχουν και άλλα θέματα, αλλά αυτά που προείπα κρίνω ότι είναι τα ζητήματα αιχμής, όπου μαζί με τα ζητήματα του περιβάλλοντος, της δημοκρατίας, είναι οι ξεκάθαρες διαφορές μας με τη δεξιά.
Κλείνοντας το κομμάτι των προσυνεδριακών δράσεων θέλω να αναφέρω ότι υπάρχει μια πολύ σημαντική ενότητα, που αφορά τα λεγόμενα τοπικά θέματα.
Κατά τη γνώμη μου δεν είναι μόνο τοπικό θέμα το ζήτημα της λειτουργίας των αιρετών μας αρχόντων και των κοινωνικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ και το κατά πόσο αυτή είναι συμβατή με τις διακηρύξεις του ΠΑΣΟΚ
Αυτό είναι ένα πανελλαδικό ζήτημα για το ΠΑΣΟΚ, όπως και το θέμα, αν η οργάνωση έχει ρόλο και άποψη για την καθημερινή τους δράση και την άσκηση πολιτικής.
Για μένα σύντροφοι κατ’ εξοχήν τοπικά ζητήματα, είναι το αναπτυξιακό μοντέλο του Νομού, η οργάνωση των νομαρχιακών και δημοτικών υπηρεσιών, η κοινωνική πολιτική που μπορεί να ασκηθεί από τοπικούς φορείς κ.α.
Π.χ. το θέμα του αεροδρομίου δεν αφορά μόνο τους Δημάρχους ή τους κατοίκους δυο περιοχών. Αφορά συνολικά το Κίνημα μας αφού ανακύπτουν περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα.
Το θέμα του λιμανιού και της εν γένει ανάπτυξη του νότου δεν αφορά μόνο το Υπουργείο ή τους κατοίκους της Μεσσαράς, αλλά όλους τους ενεργούς πολίτες, του χώρου μας, που θέλουν να δουν την Μεσσαρά πρωτοπόρα στην «πράσινη»οικονομία, αλλά και την ήπια τουριστική ανάπτυξη.
Αφορά, όλους τους πολίτες και τα μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η αξιοποίηση και η ανάδειξη των ορεινών όγκων και των ιδιαίτερων πολιτιστικών και πολιτισμικών τους χαρακτηριστικών.
Το «ζήτημα των Ζωνιανών», είναι θέμα που αφορά και εμάς και πρέπει να παρέμβουμε ως κόμμα και ως κοινωνία.
Το θέμα του Βόρειου Οδικού άξονα, δεν αφορά μόνο το Περιφερειακό Συμβούλιο, και μερικούς τεχνοκράτες, αλλά και τα μέλη και τους φίλους μας, οι οποίοι θα κληθούν να πληρώσουν, τυχόν λάθος επιλογές.
Ήρθε η ώρα να συζητήσουμε αν σχολικές μονάδες των 1-2 δασκάλων και των 10-20 μαθητών, παρέχουν όντως ποιοτική και ανταγωνιστική μόρφωση στα παιδιά της ενδοχώρας και να αφήσουμε πίσω τα ζητήματα πολιτικού κόστους.
Είναι η ώρα να συζητήσουμε πως σχεδιάζουμε το οδικό μας δίκτυο και ποιες είναι οι προτεραιότητες μας.
Είναι δικό μας πολιτικό θέμα το που και πως θα πρέπει να φτιαχτούν νέες Βιομηχανικές Περιοχές και Βιοτεχνικά Πάρκα.
Αυτά και άλλα τοπικά και όχι «τοπικίστικα» ζητήματα οφείλουν να μας απασχολήσουν αυτές τις μέρες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
μιλώντας και λίγο για εμάς τους νέους και την ανανέωση, που έχει γίνει πολύ επίκαιρη, τόσο λόγω ανάγκης, όσο και λόγω συγκυρίας, θα ήθελα να πω ότι:
Οι νέοι άνθρωποι έχουμε κουραστεί από τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που παράγει και αναπαράγει η εσωστρέφεια, η μεμψιμοιρία και ο οργανωτίστικος ανταγωνισμός.
Έχουμε κουραστεί από τα σενάρια των δημοσιογραφικών γραφείων και τις υπόγειες διαδρομές της πολιτικής και κάθε λογής συμφερόντων.
Έχουμε κουραστεί από την παρουσίαση της «πάση θυσία» κατάληψης της εξουσίας, ως μονόδρομο και ως «πανάκεια» για την επίλυση όλων των προβλημάτων του χώρου μας.
Έχουμε αγανακτήσει από την υποκρισία, την αδράνεια, τον τακτικισμό και την υστεροβουλία κορυφαίων, κεντρικών, μεγάλων και μικρών στελεχών του Κινήματος μας.
Έχουμε αγανακτήσει από την προσπάθεια να παρουσιάζεται το κίνημα μας διχασμένο, αδρανές και αναποτελεσματικό.
Είναι γνωστό πως κάποιοι πιστεύουν ότι αν «φύγει» ένα προοδευτικό κομμάτι των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, προς τα αριστερά.
Ένα συντηρητικό κομμάτι ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας προς τα δεξιά, τότε θα επιτευχθεί είτε μια κεντροδεξιά Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, είτε μια δεξιά Κυβέρνηση με προσωπείο μεσαίου χώρου ΝΔ-ΛΑΟΣ.
Και τα δυο αυτά κυβερνητικά σχήματα συντηρούν το σημερινό θεσμικό, επιχειρηματικό, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό status quo.
Είναι γνωστό ότι αυτή την κατεύθυνση την βοηθούν η ανούσια αριστερή ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ, η δογματική και μονολιθική στάση του ΚΚΕ, οι εθνικιστικές και ορθόδοξες κορώνες του ΛΑΟΣ, και φυσικά το γεγονός ότι τα κόμματα της αριστεράς δηλώνουν διαρκώς ότι δεν συνεργάζονται με το ΠΑΣΟΚ.
Σύντροφοι, τα προβλήματα του λαού, τα προβλήματα του τόπου, οι διεθνείς εξελίξεις σε κρίσιμα περιβαλλοντικά, επιστημονικά και ηθικά ζητήματα είναι μείζονος σημασίας για να ασχολούμαστε με τις μικροπρέπειες και τις ανασφάλειες στελεχών και παραγόντων.
Ο λαός μας περιμένει πολλά από εμάς.
Περιμένει να σταθούμε δίπλα του και να του δείξουμε το νέο όραμα μας για τη χώρα και το μέλλον του.
Περιμένει να του αποδείξουμε ότι η γνήσια δημοκρατική αριστερά δεν πέθανε, αλλά και ότι δεν μπορεί να υποκατασταθεί από αορίστως «αριστερολογούντα» κόμματα και συνασπισμούς οργανώσεων.
Περιμένει να αποδείξουμε ότι δεν υπάρχει μια και μόνη πρόταση εξουσίας και ένας και μοναδικός δρόμος για την διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και του μέλλοντος της χώρας.
Περιμένει να ανατρέψουμε την εικόνα ότι ο Τσίπρας και ο Συνασπισμός είναι η νέα ανατρεπτική αριστερή πρόταση και ότι ο Γ. Καρατζαφέρης και το ΛΑ.Ο.Σ. είναι η νέα πατριωτική δύναμη του ελληνισμού.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν και οφείλει να ξαναγίνει το κόμμα της σύγχρονης, λαϊκής, πατριωτικής και κοινωνικής ελληνικής αριστεράς. Ο δρόμος δεν μπορεί να είναι δρόμος «ρεαλιστικών» συμβιβασμών στο «κέντρο». Ο δρόμος μας δεν μπορεί να είναι η διαχείριση μιας κατεστημένης πραγματικότητας και του βολέματος όλων.
Ο δρόμος της νέας γενιάς του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι απλά να κληρονομήσει και να διαχειριστεί το παρών, αλλά με νέο και «λαμπερό» προσωπείο.
Οι νέοι σοσιαλιστές έχουμε την διάθεση, έχουμε το όραμα, έχουμε το σθένος και εν τέλει έχουμε την ανάγκη να σταματήσουμε αυτό τον κατήφορο και να συγκρουστούμε.
Να συγκρουστούμε με κάθε τι που απαξίωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Με κάθε τι που μας απομάκρυνε από τις ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές μας ρίζες.
Να συγκρουστούμε με κάθε τι που μετέτρεψε το κίνημα μας από δύναμη διαρκούς αλλαγής και εκσυγχρονισμού, σε μηχανισμό ισορροπιών και κατάληψης, διαχείρισης και νομής της εξουσίας.
Ο μόνος δρόμος για τα παραπάνω είναι η επαφή με τον λαό.
Ο μόνος τρόπος είναι η ανασύνταξη των κοινωνικών μας δυνάμεων.
Η μόνη μέθοδος είναι η αναβάθμιση της πολιτικής, η ανάδειξη της αλήθειας και η καθολική ανανέωση.
Ανανέωση που δεν θα περιορίζεται μόνο σε ποσοστώσεις ηλικιών, που απλά θα αναπαράγουν το πολιτικό κατεστημένο του κινήματος μας, αλλά που θα θεμελιώνεται σε αλλαγές νοοτροπιών, πρακτικών και στόχων.
Το 8ο Συνέδριο μας είναι η αφετηρία για αυτή τη νέα πορεία.
Η προσυνεδριακή διαδικασία και το άνοιγμα του διαλόγου στη κοινωνία είναι η απαραίτητη συνθήκη για την κάθαρση της ψυχής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την ανανέωση της σχέσης του με τον λαό.
Η δική μας παρουσία σε αυτό τον μακρύ δρόμο είναι μια από τις εγγυήσεις για την επιτυχία του.
Η καθαρή λαϊκή εντολή της 11ης Νοεμβρίου είναι η βάση για την επανίδρυση και την αναγέννηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Οι θεμελιώδεις ιδεολογικές αρχές, οι κεντρικές πολιτικές διακηρύξεις και τα διακυβεύματα που έθεσε και θέτει ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου είναι η πυξίδα μας σε αυτή τη πορεία σύγκρουσης και ανατροπών.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να προχωρήσει μέσα σε μια νέα ενότητα στη βάση της πολιτικής και όχι στη βάση συμφωνιών κορυφής.
Η νέα γενιά ελπίζει.
Ας δώσουμε λοιπόν όλοι μαζί στο λαό μας το έναυσμα για τον αγώνα της ανατροπής.