Η αλήθεια είναι...

Η 3η Σεπτέμβρη 2009 αφετηρία της αναγέννησης. Το πολιτικό προσωπικό του «χτες»… “εμπόδιο” για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του «αύριο»…

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" στις 3/9/2009

Καθημερινά οι πολίτες της πόλης και του Νομού μας, αλλά και της χώρας ολόκληρης βομβαρδίζονται από ειδήσεις και πληροφορίες που περιγράφουν ένα προβληματικό παρών και ένα πιο δυσοίωνο μέλλον. Ειδήσεις που μιλούν για εντεινόμενη, τουλάχιστον στην Ελλάδα, κρίση στην οικονομία, αλλά και για μεγάλους κινδύνους για τον καθένα μας από την «επέλαση» του ιού της γρίπης. Μέσα σε αυτό το σκηνικό κάθε πολίτης, κάθε εργαζόμενος, κάθε επαγγελματίας νοιώθει απροστάτευτος. Νοιώθει μόνος, αφού έχει καταρρακωθεί στην συνείδηση του κάθε τι συλλογικό, κάθε τι πολιτικό, κάθε τι το οποίο θα μπορούσε να διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες για όλους.

Η Νέα Δημοκρατία με την πολιτική της επιτείνει όλα αυτά τα προβλήματα, επιδιώκοντας συστηματικά όλο και περισσότεροι πολίτες να είναι πιο ανίσχυροι οικονομικά, περιθωριοποιημένοι πολιτικά και υποταγμένοι-παθητικοί θεατές των επιλογών, κάθε μορφής ασύδοτης, μικρής ή μεγάλης, εξουσίας.

Η Νέα Δημοκρατία, πιστή στην φιλοσοφία της δεξιάς καλλιεργεί τον ατομισμό, το βόλεμα και την εξαγορά συνειδήσεων. Ικανοποιημένος, έστω και προσωρινά φαντάζει να είναι μόνο όποιος συναλλάσσεται με τον «γαλάζιο» κομματάρχη της περιοχής του ή όποιος μετέχει στο «πλιάτσικο» του δημόσιου τομέα και των δημόσιων αγαθών.

Αγαθά που για τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι περιούσια της χώρας και του λαού που πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία όλων. Αλλά προορίζονται, είτε για χάρισμα προς τους υμετέρους, είτε για τυχοδιωκτικά «εκλογικά ρουσφέτια», είτε για πούλημα προκειμένου να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες της –εσκεμμένα– άστοχης οικονομικής πολιτικής τους.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα, είναι το μοναδικό πολιτικό κόμμα που σε κάθε παρέμβαση του, αλλά και διαχρονικά από την ίδρυση του, φέρνει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, τον πολίτη και τα δικαιώματα του. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είναι ο μοναδικός πολιτικός, που δηλώνει ξεκάθαρα ότι η πολιτεία οφείλει να είναι αρωγός κάθε έλληνα και προστάτης των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών δικαιωμάτων του. Είναι ο πολιτικός που συνεχίζει την παράδοση των «Παπανδρέου» και της μεγάλης αριστερής δημοκρατικής παράταξης.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο «Γιώργος» δεν μιλάει απλά για «εγγυημένο εισόδημα» προς όλους ή για «ευαίσθητη» κοινωνική πολιτική. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλάει για εγγυημένη ποιότητα ζωής. Ποιότητα ζωής που περιλαμβάνει την σταθερή και δίκαια αμειβόμενη εργασία, την υψηλού επιπέδου δημόσια παιδεία, την έγκαιρη και σύγχρονη αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας, το ποιοτικό αστικό περιβάλλον, με έργα για περισσότερο πράσινο και ασφαλέστερες και πιο οικονομικές μετακινήσεις.

Ο Γιώργος Παπανδρέου μιλάει συνολικά για ένα άλλο πρότυπο ανάπτυξης και ένα άλλο μοντέλο αναδιανομής του πλούτου που παράγεται στη χώρα. Αυτή η πολιτική περνάει μέσα από την ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό του κράτους, την αποκέντρωση των πόρων και των εξουσιών και την ενδυνάμωση της λαϊκής συμμετοχής. Δηλαδή μέσα από μια άλλη πολιτική πραγματικότητα, που θα απέχει δραματικά από την «παραπολιτική-κουτσομπολίστικη» «πραγματικότητα» των δελτίων των ‘8’.

Ο πολίτης όμως παραμένει δύσπιστος. Παραμένει διστακτικός. Παρακολουθεί και δεν δρα ή αντιδρά ώστε να φανεί με αδιαμφισβήτητο τρόπο η ανατροπή που έρχεται. Εμπόδιο σε αυτή την πορεία είναι –σε μεγάλο βαθμό- τα ποικιλώνυμα συμφέροντα, κυρίως οικονομικά-μιντιακά που βολεύονται με την υπάρχουσα πολιτική αδράνεια, οικονομική ανισότητα και κοινωνική περιθωριοποίηση. Συμφέροντα που εκπέμπουν διαρκώς το μήνυμα: «…όλοι το ίδιο είναι…», «…τα πράγματα μπορούν να πάνε μόνο προς το χειρότερο…», «… η χώρα χρειάζεται ισχυρή συγ-κυβέρνηση που θα δώσει επώδυνες λύσεις για όλους…».

Βασική τους επιδίωξη να διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση, ανεξάρτητα από την εναλλαγή Κυβερνήσεων. Έτσι η ρήση του «Γιώργου»: «…θέλουμε αλλαγή πολιτικής και όχι απλά αλλαγή Κυβέρνησης…» περιγράφει ανάγλυφα τον πολιτικό-δημοκρατικό στόχο του ΠΑΣΟΚ. Στόχος που μαζί με το νέο κοινωνικό μοντέλο και το μοντέλο πράσινης (εθνικής) ανάπτυξης αποτελούν μια σύγχρονη εκδοχή των αρχών της Διακήρυξης της 3^ης του Σεπτέμβρη.

Από την άλλη όμως μεγαλύτερο πρόβλημα για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. –και ανάχωμα στο «ποτάμι της λαϊκής στήριξης»- αποτελεί μέρος του πολιτικού προσωπικού του, που ανέχεται ή που συναλλάσσεται με τον κάθε λογής οικονομικά ισχυρό σε κεντρικό ή τοπικό επίπεδο. Το πολιτικό προσωπικό που αντλεί την δύναμη του όχι από το έργο του, την λαϊκή-κοινωνική λογοδοσία και τον δημόσιο έλεγχο, αλλά από την πρόσβαση του στις τηλεοράσεις και τα εξώφυλλα των εφημερίδων.

Το πολιτικό προσωπικό που στηρίζει την πολιτική του καριέρα, στην οικονομική του επιφάνεια ή που αξιοποιεί την πολιτική του θέση για την διεύρυνση των προσωπικών και οικογενειακών επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων. Πολιτικό προσωπικό, στην κεντρική πολιτική σκηνή ή την αυτοδιοίκηση, που αντί να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και να στέκεται αλληλέγγυο στην ανέχεια, τις ανάγκες και τα προβλήματα των πολιτών, αρέσκεται στην συγκέντρωση πλούτου, μέσα από αδιαφανείς πολυποίκιλες επιχειρηματικές κοινοπραξίες.

Προσωπικό που αντί να ενισχύει με πρωτοβουλίες και δράσεις το κοινωνικό έργο των θεσμών που υπηρετεί συμμετέχει ως manager-διαπραγματευτής σε επιχειρηματικά deals (π.χ. ποδοσφαιρικών σωματείων) ή σε επιχειρήσεις real estate (αξιοποιώντας κάθε είδους πληροφόρηση που έχει).

Είναι προφανές ότι αυτό το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να υπηρετήσει τον λαό, δεν μπορεί να υπηρετήσει το όραμα του Γιώργου Παπανδρέου και τις ιδρυτικές αξίες του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Είναι ένα πολιτικό προσωπικό που δεν δίνει την «μάχη του ΠΑΣΟΚ» ή ακόμα χειρότερα μάχη «για το ΠΑΣΟΚ». Είναι ένα «προσωπικό» που έρχεται από το χτες και υπηρετεί τις αξίες και τις ιδέες του χτες, που έφεραν την πραγματική δεξιά στην εξουσία. Επιβάλλεται να φύγει από το προσκήνιο, μαζί με τις πολιτικές και τα συμφέροντα που υπηρέτησε και συνεχίζει να εξυπηρετεί.

Μόνο έτσι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ένα κίνημα που αντλεί την δύναμη του από τους μη προνομιούχους και τους ανθρώπους του μεροκάματου, της πνευματικής δημιουργίας, τους εργάτες της γης, τους νέους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και επαγγελματίες και όχι από τα ολιγοπώλια, τις franchise πολυεθνικές και τους επιχειρηματικούς κολοσσούς, μπορεί να συνεχίσει και να εντείνει την προσπάθεια του για την «νέα» πραγματική αλλαγή, χωρίς «προσωπικότητες» βαρίδια και χωρίς πισωγυρίσματα...!

Σε αυτή την προσπάθεια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε αυτή την κρίσιμη για την οικονομία και την κοινωνία καμπή επιβάλλεται να παίξουν ενεργό ρόλο τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που υπηρετούν με αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια τον συνδικαλισμό, την τοπική αυτοδιοίκηση, τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, τον πολιτισμό και κάθε άλλη μορφή συλλογικής δράσης και κοινωνικής παρέμβασης.

Επιβάλλεται να ενεργοποιηθούν –χωρίς λαϊκισμούς ή με προφανή προσωπικά κίνητρα–υπηρετώντας γνήσια τους θεσμούς που εκπροσωπούν αλλά και τις ιδέες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Επιβάλλεται να έρθουν στο προσκήνιο υπηρετώντας τις πολιτικές που πρεσβεύει ο Γιώργος Παπανδρέου, τον λαό και την πατρίδα.

Συνεπώς, ας σταματήσουν πολλοί –που κατέχουν εξουσία ή όχι– τα μεγάλα λόγια και τα αλλότρια ενδιαφέροντα-έργα και ας υλοποιήσουν πολιτικές που ενισχύουν την κοινωνική συνοχή και υπηρετούν την διαφάνεια και την δημοκρατία. Ας στρατευτούν με τα οράματα της 3^ης του Σεπτέμβρη για μια νέα αλλαγή και για μια μεγάλη λαϊκή εκλογική νίκη.

Πετράκης Γ. Εμμανουήλ

- τ. μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του

Εθνικού Συμβουλίου της Ν. ΠΑ.ΣΟ.Κ.

- μέλος Τ.Ο. Νοτίων Συνοικιών Ηρακλείου