Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ μεταξύ Ευρωπαϊκού Κεφαλαίου και ιδεολογικών εκπροσώπων του!

"Τολμάω" να ξανα-ισχυριστώ ότι εδώ και μεγάλο διάστημα διεξάγεται ένα στημένο παιχνίδι μεταξύ ευρωπαϊκής δεξιάς (Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, Φιλανδίας, Σουηδίας) και των οίκων αξιολόγησης με "εργαλείο" τα χρέη των υπολοίπων χωρών και το κόστος δανεισμού...

Οι οίκοι επικαλούμενοι την επισφάλεια των "χρεών" των περισσοτέρων χωρών μειώνουν την "αξιολόγηση" τους. Αυτό οδηγεί σε αύξηση των επιτοκίων και σε δυσκολίες δανεισμού! Αυτή την δυσκολία προθυμοποιούνται να "απαλύνουν" ή να "πολεμήσουν" η ΕΕ και η ΕΚΤ...αλλά υπό την προϋπόθεση μεταρρυθμίσεων και λιτότητας τις οποίες απαιτεί με πολιτικούς όρους η Ευρωπαϊκή δεξιά!

[Βέβαια ποτέ δεν δίνουν οριστική λύση και πάντα το πρόβλημα σέρνεται ....Τυχαίο? Δε νομίζω!]

Κοινή όμως κατεύθυνση όλων των πιέσεων είναι η μείωση των κοινωνικών δαπανών και η μείωση του εργασιακού κόστους... που όμως δεν "θεραπεύουν" τα δημοσιονομικά προβλήματα...αλλά προωθούν κυρίως την ανταγωνιστικότητα/κέρδη των επιχειρήσεων!

Έτσι με αυτή την συμπαιγνία η φιλελεύθερη δεξιά με βραχίονα την "Επιτροπή" επιβάλει την πολιτική της ατζέντα ως μονόδρομο...

Έτσι όταν αυτή δανείζεται (Γαλλία-Γερμανία) οι "δανειστές" (οίκοι-τράπεζες) επιβραβεύουν την πολιτική επιτυχία στην προώθηση της νεο-φιλελεύθερης ατζέντας!

Ταυτόχρονα η ΕΚΤ δανείζει με επιτόκιο κάτω από 1% τις τράπεζες (πρόσφατα 489εκ. €) οι οποίες δανείζουν τα κράτη με 3% ως 7,5% (μέχρι σήμερα)!

Όσα έχουν δεξιές ή νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις δανείζονται με λογικά ή χαριστικά επιτόκια! Όσα κράτη έχουν Κυβερνήσεις που πρέπει να πείσουν τους λαούς τους για θυσίες (Ιταλία-Ισπανία) δανείζονται με ακριβά (7%) ή εκτινάσσονται εκτός αγορών (Ελλάδα, Πορτογαλία, όπου οι αντιδράσεις είναι μεγαλύτερες).

Η Ιταλία έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό! (Δηλαδή αυτό που θέλουμε εμείς να πετύχουμε για το 2012). Η Γαλλία ΟΧΙ! Η πρώτη δανείζεται με 7% και εισηγείται 24 λειτουργία των καταστημάτων!!! Η άλλη δανείζεται με 1% και ετοιμάζεται για εκλογές τον Μάιο! (όπου κρίνεται το μέλλον των "Μερκοζύ").

Αν λοιπόν αυτό δεν είναι μια συνωμοσία της ευρωπαϊκής δεξιάς με το ευρωπαϊκό τραπεζικό-επιχειρηματικό κεφάλαιο, ώστε οι μεν να κερδίζουν πολιτικά από τον "μονόδρομο" (και να τους βοηθάνε και προεκλογικά-βλ. Γαλλία), οι δε ζεστό δημόσιο χρήμα μέσα από την ΕΚΤ και τους τόκους και οι τρίτοι "διάλυση" της εργασιακής νομοθεσία και του κοινωνικού κράτους...τότε τι είναι? Σύμπτωση?

Σύμπτωση ότι Ιταλία και Ελλάδα έχουν υπηρεσιακή Κυβέρνηση με δεξιούς και Ισπανία-Πορτογαλία κεντροδεξιές με "αλλαγή" πριν τη λήξη της θητείας των εκλεγμένων Κυβερνήσεων τους?